نیره سعیدی

نیره سعیدی میرفخرائی (۱۹۲۰، تهران - ۱۲ اوت ۱۹۹۱، پاریس) شاعر، مترجم و روزنامه‌نگار ایرانی؛ نماینده دوره‌های ۲۲ و ۲۳ مجلس شورای ملّی بود.

گفتاوردها

• «من در خانواده‌ای پا به عرصهٔ وجود گذاشتم که همه اهل هنر و ادب بودند و از کودکی با اشعار حافظ و مولوی و شاهنامهٔ فردوسی آشنا شدم، وقتی حتی نمی‌توانستم اشعار را درست و بی‌غلط بنویسم و بخوانم، دارای طبع شعر بودم و به تشویق مادرم برای هر واقعه‌ای که در خانه یا مدرسه پیش می‌آمد، شعری به اندازهٔ فهم و سواد خود می‌ساختن و هنوز بعضی از همشاگردی‌ها و معلم‌های سابق من مقداری از اشعار سروده‌ام را از بردارند و برایم می‌خوانند.»

لحظهٔ دیدار

ما هم به کار خویش گرفتار مانده‌ایم		در دست روزگار جفاکار مانده‌ایم
جز خاطرات رفته، نمانده‌ست همدمی		بی‌همنشین و مونس و غمخوار مانده‌ایم
در ما نشاط و شور و تب و تاب مرده است		با آتش دل و تن تب‌دار مانده‌ایم
در این چمن دگر گل معنی شکفته نیست		چون دام و دد به شوق علفزار مانده‌ایم
از ما هزار نقش بجا مانده و کنون		ما خود چو نقش کهنه به دیوار مانده‌ایم
از هر طرف چو دایره بستند ره به ما		ما در میان، چو نقطهٔ پرگار مانده‌ایم
ما را به بزم بی‌خبران گر گذار نیست		این هم گناه ماست که هشیار مانده‌ایم