نصرت کریمی
ظاهر
نصرتالله کریمی (۲۲ دسامبر ۱۹۲۴ – ۳ دسامبر ۲۰۱۹) (۱ دی ۱۳۰۳ – ۱۲ آذر ۱۳۹۸) کارگردان و بازیگر ایرانی بود. زادهٔ تهران، دانشآموختهٔ هنرستان هنرپیشگی تهران و رشتهٔ کارگردانی از کالج سینمایی پراگ و دورهدیدهٔ فیمسازی عروسکی؛ از سال ۱۹۴۲م/ ۱۳۲۱ش به تئاتر، از ۱۹۶۵م/ ۱۳۴۴ش به کارگردانی، فیلمنامهنویسی و بازیگری در سینما درآمد. به مجسمهسازی نیز مشغول شد. به سن ۹۴ سالگی در زادگاهش درگذشت.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- در مدرسهٔ صنعتی در کارخانه که کار میکردیم، میزهای بلند، با گیرههای بزرگ و میزهای کوچک با گیرههای کوچک بود. دَم آن میزهای بلند، یک پیت بنزین میگذاشتم زیر پایم و وقتی میخواستم سوهان کاری بکنم، سوهان موازی چشمم بود. این اوضاع و احوال، باعث میشد بچهها بخندند. یک روز که بچهها داشتند میخندیدند، دیدم خندهروی صورت اینها ماسید. نگاه کردم، فهمیدم آقای میرلوحی، معلمم از دفتر دارد به سوی من میآید. از ترس اینکه نکند پس گردنم بزند و دندانهایم به گیره بخورد و بشکند و لبم خونین و مالین بشود، این گیره را سفت بغل کردم. یکوقت دیدم یواش یواش بچهها شروع کردند به خندیدن، بعد میرلوحی، دور زد، آمد جلوی من و با لبخند برای این که من را تنبیه بکند، گفت: «بخندید به او، بخندید. آقا جان، جای تو در مدرسهٔ صنعتی نیست، میدانی جایت کجاست؟ اول لاله زار یک کوچه هست که روی یک پلاک برنجی نوشته: هنرستان هنرپیشگی. تو باید بروی آن جا، نه هنرستان صنعتی». درواقع، خواست من را جلوی بچهها تحقیر و کنفت بکند. او، ناخواسته من را در جهتی راهنمائی کرد که در تمام طول عمرم رستگار شدم. من همان روز رفتم هنرستان هنرپیشگی اسم نوشتم.
- ۲۳ مه ۱۹۹۵/ ۲ خرداد ۱۳۷۴[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۳۵۶. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «یاد کودکی 4- خاطرهٔ آقای نصرت الله کریمی». تاریخ شفاهی، ۲ خرداد ۱۳۷۴. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۳۱ مه ۲۰۲۲.