میناتو کانائه
میناتو کانائه (به انگلیسی: Minato Kanae) (زادهٔ ۱۹۷۳) نویسنده ژاپنی است.
گفتاوردها
[ویرایش]تاوان
[ویرایش]- «مرد غریبه توپ را که به زمین افتاده بود و داشت قِل می‌خورد، برداشت و به سمت ما آمد، بعد درحالی که لبخندی به صورت داشت، با صدایی واضح و رسا گفت: “من برای چک کردن هواکش رختکن استخر آمده‌ام، ولی چهارپایه‌ام را فراموش کرده‌ام که بیاورم. می‌شود یکی از شما بیاید به من کمک کند و برود روی دوشم و فقط یک پیچ را که باید محکم شود، با پیچ‌گوشتی بپیچاند؟ ”»[۱]
- «این روزها بچه‌های دورهٔ ابتدایی اگر با چنین وضعیتی روبه‌رو شوند، حسابی حواس‌شان را جمع می‌کنند. حتی مدرسه هم لزوماً جای کاملاً امنی نیست. شاید اگر ما آن زمان این را می‌دانستیم، می‌توانستیم از وقوع آن اتفاق جلوگیری کنیم، یا شاید بهتر بود به ما یاد می‌دادند که اگر ناشناسی با شما صحبت کرد و درخواستی داشت باید با صدای بلند فریاد بکشید و فرار کنید، اما آن زمان در آن شهرستان تنها هشداری که به ما می‌دادند این بود که اگر کسی را نمی‌شناسید به شما آدامس یا آب‌نبات داد یا گفت که پدر و مادرتان مریض هستند و با من بیایید، به هیچ وجه سوار ماشین آن آدم نشوید.»
- «چشم‌های حریص فکر می‌کنید چه‌جور چشم‌هایی هستند؟ از وقتی کوچک بودم همیشه مامانم به من می‌گفت که چشم‌هایم آن‌طور هستند. هم من و هم خواهرم هر دو پلک‌های چشم‌بادامی داریم، ولی مامانم فقط به من این حرف را می‌زد.»
- «وقتی همراه مادرم در خیابان راه می‌رفتیم و هم‌کلاسی‌ام را که بستنی در دست داشت می‌دیدم، با اینکه فقط برایش دست تکان داده بودم، ولی مامانم با لحن سرزنش‌آمیزی به من می‌گفت: «این‌قدر به چیزی که بقیه دارند این‌طور نگاه نکن. واقعاً که بچهٔ تخسی هستی.» درست است که آن روز هوا داغ بود و با خودم گفتم خوش به حالش، اما واقعاً این‌طور نبود که خیلی دلم خواسته باشد.»
- «در دلم گفتم خب اگر این‌طور است مرا طوری به دنیا می‌آوردی که چشم‌هایم خوب ببینند؛ چون از سال سوم چهارم دبستان، بینایی من به شدت ضعیف شده بود و به‌ناچار عینکی را که شماره‌اش به چشمانم نمی‌خورد، به چشم می‌زدم. با خودم فکر کردم چون مجبورم هنگام نگاه کردن چشم‌هایم را تنگ کنم این‌طور به نظر می‌رسد.»
- «تا حالا این را شنیده‌اید که می‌گویند زن باردار اگر در لاتاری و قرعه‌کشی شرکت کند برنده می‌شود؟ من فکر می‌کنم این حرف‌ها فقط خرافات نیستند؛ چون زن باردار درون بدنش یک زندگی جدید را پرورش می‌دهد، تعجبی ندارد اگر یک قدرت فراطبیعی به دست بیاورد… ولی حالا که فکر می‌کنم به نظرم فقط کمی عصب‌ها و حواس چندگانه حساس‌تر می‌شوند، همین.»
منابع
[ویرایش]
- ↑ میناتو کانائه، تاوان، ترجمهٔ مصطفی رضوی، انتشارات کتاب کوله‌پشتی.