میترا الیاتی

از ویکی‌گفتاورد

میترا الیاتی (۳ فروردین۱۳۲۹ -) نویسنده ایرانی.

گفتگو با روزنامهٔ وطن امروز مورخ۱۳۸۷/۱۲/۱[ویرایش]

  • مشکل اصلی، ذهن سانسورچی خودمان است.
  • سرودن شعر، به خودی خود برایم تجربه جذابی بود اما هیچگاه آنها را به صورت دفتر شعر منتشر نکردم و اگر بپرسید چرا، در یک کلمه خواهم گفت: پختگی لازم را نداشتند.
  • در مواردی که قرار است کار نویسنده از سوی خودش نقد شود، بهتر است با متن، زمان زیادی فاصله بگیرد
  • چه فرقی می‌کند راوی داستانت مرد باشد یا زن، مهم این است وقتی کاراکتر داستانت غیر همجنس است، در او مستحیل شوی، مثل او ببینی و مثل او زندگی کنی...
  • غربت، مهاجرت، تنهایی و بی‌همزبانی دغدغه اصلی مجموعه داستان «مادمازل کتی» است.
  • آدم‌ها در هر شرایطی دلشان می‌خواهد مثل تابلوی زیبایی بر دیوار دیده شوند، درک شوند و به حساب بیایند...
  • دیگر از آن خانه‌های بزرگ حیاط‌دار خبری نیست و بیشتر ما شهری‌ها، متأسفانه در آپارتمان‌هایی به اندازه کف دست زندگی می‌کنیم...

[۱]

گفت و گوی میترا الیاتی با خبرگزاری مهر[ویرایش]

  • ما با بیش از هشتاد سال سابقه داستان‌نویسی می‌بایست به همین میزان نیز سابقه نقد ادبی داشته باشیم اما متأسفانه در این زمینه با فقر و کم‌کاری جدی مواجه بوده‌ایم.
  • معمولاً ما ایرانی‌ها تابع سنت رودربایستی و تعارف هستیم.
  • معمولاً به خاطراینکه فلان یا بهمان نویسنده، مورد علاقه و خوشایند ماست در مورد او نقدهای مثبت و جانبدارانه می‌نویسیم و هر جا هم که بتوانیم آن را چاپ می‌کنیم. در این صورت است که نه نویسنده ما رشد می‌کند، نه آثار داستانی و نه نقد و نقدنویسی.
  • من معتقدم حتی نقد را هم باید نقد کرد و این درحالی است که ما درهمان خانه اول مانده‌ایم و نقد اثر را هم جدی نمی‌گیریم.
  • یکی از مهمترین مشکلات نویسندگان به ویژه نوقلمان، توزیع آثارشان است. آنان به طور کلی، توزیع‌کننده ندارند و ناشران حتی از چاپ کتاب‌های این نویسندگان با پول خودشان هم خودداری می‌کنند زیرا از ماندن این آثار در انبارهایشان واهمه دارند.

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ