مرگ فروشنده

مرگ فروشنده (به انگلیسی: Death of a Salesman)، شناخته‌شده‌ترین نمایش‌نامهٔ آرتور میلر است که در ۱۹۴۹ منتشر شد و جایزه پولیتزر نمایش‌نامه و جایزه تونی بهترین نمایش‌نامه را برای او به ارمغان آورد.

گفتاوردها

• «بچه این یه کار تجاریه و هر کس باید وزن خودش پول در بیاره»

دربارهٔ اثر

• «درست است که این کار یک نمایشنامه است و همه چیز از خلال گفت‌وگوها آشکار می‌شود، اما این دایره وجود است که باعث می‌شود شخصیت ویلی لومان به شخصیتی پر قدرت تبدیل شود. داستان دربارهٔ یک فروشنده پا به سن گذشته است که می‌خواهد رویاهای از دست رفته‌اش را به چنگ آورد. این یکی از بهترین نمایشنامه‌های زمانه ماست… اگر رؤیا، با واقعیت برخورد کند، درست مثل مورد ویلی لومان، آن‌وقت همه امیدها از بین می‌رود و بعد چه چیزی باقی می‌ماند؟ مرگ یک دستفروش.»
  • سید فیلد
• «ویلی لومان مانند اُدیپ راهی خطا برمی‌گزیند. در هدایت گردونهٔ سرنوشتش چشم به ستاره‌ای اشتباه دارد. امّا اشتباه او احساس ترحّم و تأسف در ما برمی‌انگیزد، نه تحقیر؛ زیرا هرچه باشد چشم به ستاره داشته است.»
  • رابرت هوگان