محمد یعقوبی

محمد یعقوبی (۱۳۴۶ / ۱۹۶۷م) نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان تئاتر و فیلم‌ساز ایرانی.

گفتاوردها

• «نمایش‌نامه‌های ایرانی کمی می‌توان نام برد که در آن‌ها مانند نمایش‌نامه‌های کلاسیک قهرمان و ضدقهرمان وجود داشته باشد. فکر می‌کنم این تقسیم‌بندی بیش‌تر در تعزیه‌ دیده می‌شود که در آن به طرز دل‌زننده‌ای ضدقهرمان شر مطلق است و قهرمان خیر مطلق. شاید نبودِ قهرمان و ضدقهرمان در بیش‌تر نمایش‌نامه‌های ایرانی واکنش ناخودآگاه بیش‌تر نمایش‌نامه‌نویسان به همین تقسیم‌بندی ساده‌لوحانه در تعزیه باشد.
• «تا زمانی که وضعیت این گونه پلشت باشد که بوده و هست، مردم خود را نیازمند به اسطوره و قهرمان احساس خواهند کرد. و البته گمان می‌کنم مردم در پرسش شما اشاره به یک مفهوم کلی و اشاره به توده‌ی اکثریتی دارد که هنوز به افسانه‌ی خیر مطلق و شر مطلق باور دارند، اکثریتی معجزه‌باور، چشم‌به‌راه منجی، تحقیرشده، ترسیده، بت‌ساز و ستم‌پذیر، مردمی ساده‌لوح که هر از گاه کسانی در پوست قهرمان در زنده‌گی‌شان ورود کرده و پس از نشستن بر اریکه‌ی قدرت شیوه‌های سرکوب خود را در قالب ارزش‌ها، مقررات و اسطوره‌‌های کاربردی در ذهن اکثریت می‌نشانند و برای استمرار قدرت خود از همین اکثریت علیه خودشان بهره‌‌برداری می‌کنند. و البته هم‌زمان اسطوره‌هایی هم توسط اقلیت برای نقد وضعیت موجود ساخته یا بازتعریف می‌شوند.»

• «چرا فکر کنیم هر چیز ذهنی واقعیت ندارد؟»
• «من انکار نمی‌کنم که حضور ستاره‌ها کمک می‎کند تا مردمی هم که عادت به دیدن تئاتر ندارند به تماشای تئاتر جذب شوند و شاید با دیدن همان کار، اهلی تئاتر شوند. این که خوب است باوجود بازیگران مشهور مخاطبان جدیدی جذب تئاتر شوند. این رفتارهای عصبی برخی که مخالف حضور ستاره‌ها هستند، به گمان من رفتاری دور از منطق و ناشایست است. حضور ستاره‌ها در تئاترها به‌خودی خود عیب ندارد. اشکال به نظرم وقتی است که کارگردانی از حضور ستاره‌ها سوءاستفاه می‌کند بدون آن‌که تئاتری ارزشمند آماده کرده باشد. یعنی اصلا تئاتری وجود ندارد. بازیگر را کنار بگذاری هیچ چیز نیست.»