ملامحمد ربیعی (زادهٔ ۱۳۱۱ در دره‌اسپ، دیواندره – درگذشتهٔ ۱۱ آذر ۱۳۷۵ در کرمانشاه) مفتیِ مذهب شافعی، نویسنده، شاعر، امام جمعه و خطیبِ مسجد جامع شافعی کرمانشاه بود که در سال ۱۳۷۵ طی کشتارِ موسوم به «قتل‌های زنجیره‌ای ایران» به قتل رسید.
«انسان که -به گفتهٔ خود- اشرفِ مخلوقات است، با این افتخارِ بزرگش، چه جنایاتی که مرتکب نشده و چه خون‌هایی که نریخته، و چه لجن‌هایی که بار نیاورده و در آن غوطه‌ور نشده‌است. چه عجب اشرف مخلوقات، واقعاً خنده‌آور است و اسف‌انگیز!! اگر درندگان می‌توانستند جرائمِ این اشرفِ مخلوقات را به خودِ آن‌ها عرضه کنند، یقیناً هرگز درندگان را به اتهاماتِ وحشی‌گری، درندگی و… متهم نمی‌کردند».
«ما طبق وظیفهٔ شرعی‌مان، موظفیم که خواندنِ زبان کردی را یاد بگیریم و فرهنگ خود را بشناسیم (ئێمە وەکو ئەرکێکی شەر‌عی لە سەرمان پێویستە خوێندنەوەی کوردی فێربین و فەرهەنگی خۆمان بناسین).»
