نظیری نیشابوری
ظاهر
(تغییرمسیر از محمد حسین نظیری)
محمدحسین نظیری نیشابوری شاعرِ ایرانی قرن یازدهم هجری(درگذشت: ۱۰۲۱ه.ق/۱۶۱۲م).
اشعار
[ویرایش]- درس ادیب اگر بود زمزمهٔ محبتی/جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را
- ضرب المثل است
- چندی به غلط بتکده کرديم حرم را/وقت است که از کعبه برآريم صنم را
- سوی این بادیه هرگز نوزیدهست نسیم/سینه بر برق گشاییم و جگر تازه کنیم
- به دلِ شکسته دارم گله بینهایت از تو/به کدام امیدواری نکنم شکایت از تو
فلک مزدور ایمای تو باشد | نوازد هر که را رای تو باشد | |
شود مجروح مغز استخوانم | سر خاری چو در پای تو باشد | |
نیازارم ز خود هرگز دلی را | که میترسم در او جای تو باشد | |
حریفی کز خرد بازیچه سازد | نگاه کارفرمای تو باشد | |
دو عالم نقد جان در دست دارند | به بازاری که سودای تو باشد | |
گل صد رنگ میروید از آن خاک | که دُردی نوش صهبای تو باشد | |
کدورت نیست کاخ سینهای را | که راهش بر تماشای تو باشد | |
نهایت نیست طومار دلی را | که عنوانش تمنای تو باشد |
چه خوش است از دو یکدل سر حرف باز کردن | سخن گذشته گفتن گلهی دراز کردن | |
نه چنان گرفتهای جا به میان جان شیرین | که توان تو را و جان را ز هم امتیاز کردن |
ز هنر به خود نگنجم چو به خم میِ مُغانی | بدرد لباس بر تن چو بجوشدم معانی | |
ملکا به فضل و همت، من و تو چرا ننازیم | نه مرا عوض نه قیمت، نه تو را بدل نه ثانی | |
تو ز من مدیح خواهی، به سخن فرو نمانم | ز تو من نوال خواهم، به کرم فرو نمانی | |
همه دُر به بحر ریزم ز عطای خانخانان | که محیط، کشتیم را نکشد ز بس گرانی | |
همه عیش این جهانی ز عنایت تو دیدم | چه شود اگر ببینم ز تو زاد آن جهانی | |
بجز این دعا نگویم که جز این ریاست دیگر | که به مقصدت رساند چو به مقصدم رسانی |
درباره او
[ویرایش]- صائب چه خیال است شوی همچو نظیری/عُرفی به نظیری نرسانید سخن را!
- از صائب
منابع
[ویرایش]- آتشكدهى آذر (۷۳۸ -۷۱۱/ ۲)
- ایضاحالمكنون (۵۳۴/ ۱)
- حماسهسرایى در ایران (۳۵۷)
- تاریخ ادبیات ایران، براون (۱۶۸/ ۴)
- تاریخ ادبیات در ایران (۹۱۶ -۸۹۷/ ۵)
- تاریخ نظم و نثر (۴۲۹)
- تذكرهى روز روشن (۸۴۱ -۸۳۷)
- تذكرهى میخانه (۸۰۰ -۷۸۵)
- دایرةالمعارف فارسى (۳۰۴۱ -۳۰۴۰/ ۲)
- الذریعه (۱۲۱۳/ ۹)
- ریاضالعارفین (۲۳۷ -۲۳۶)،
- ریحانه (۲۱۷ -۲۱۶/ ۶)،
- سرو آزاد (۲۶ -۲۴)،
- فرهنگ ادبیات فارسى (۵۱۵ -۵۱۴)،
- سخنوران (۹۴۶ -۹۴۵)،
- كاروان هند (۱۴۵۶ -۱۴۴۹/ ۲)
- كلمات الشعراء (۱۷۹)،
- گنج سخن (۷۶ -۶۴/ ۳)،
- لغتنامه (ذیل/ نظیرى نیشابورى)،
- مجمعالخواص (۲۲۰ -۲۱۹)،