لطف‌الله صافی گلپایگانی
لطف‌الله صافی گلپایگانی (۲۰ فوریهٔ ۱۹۱۹، گلپايگان - ۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، قم) مرجع تقلیدِ شیعهٔ دوازده امامی ایرانی، ادیب و شاعر فارسی زبان.
گفتاوردها
[ویرایش]- «اگر این دین و این برنامه‌های انسان‌سازی که در این دین است، به دیگران شناسانده شود و آن را بشناسند، خود به خود دلهایشان به اسلام مایل خواهد شد، زیرا تشنه اگر به آب خوشگوار هدایت شد، خودش آن را می‌نوشد، و گرسنه اگر به سفره غذای لذیذ و بی‌ضرر دعوت شد، آن را تناول می‌کند. آنچه فطرت انسانها می‌خواهد، در این دین، که دین فطرت است و دین همه و برای همه است و به یک قوم و نژاد اختصاص ندارد وجود دارد؛ فِطْرَةَ اللّهِ الّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها. (این فطرت الهی است که مردمان را بر وفق آن آفریده است) دین اسلام در طبع خود چنان است که باید عالمگیر باشد و عالمگیر خواهد شد. بشریت بدون دین نمی‌تواند خود را آرام کند و این زندگی دنیا را معنا و تفسیر کند و آن را پوچ و بی‌معنا نشمارد، و دینی که می‌تواند او را به این معانی ارزشمند برساند غیر از دین اسلام نیست.»[۱]
- «یکی از مسائل مهم، مسأله هویت اسلامی است که هر مسلمانی به آن هویت افتخار دارد. مسلمان پیش از اینکه هویت نژادی یا آسیایی یا اروپایی یا آفریقایی داشته باشد، هویتش اسلامی است. افتخارش به اسلام، به قرآن، به تاریخ اسلام، به مفاخر عالم اسلام، به آثار اسلامی، به مسجد الحرام، به مسجد مدینه، به مسجد الاقصی، به مسجد کوفه، به مساجد ویران شده اسپانیا، به مساجد عظیم هند و ترکیه و مشاهده مشرفه و مقامات مقدّسه اهل بیت، علیهم‌السّلام، و صدها و هزارها سوابق گوناگون تاریخی وعظمت تمدن اسلامی و شاهکارهای علم وآثار نبوغ مسلمین است.»[۲]