قدس
ظاهر
قُدْس (به زیان عبری: אל-קֻדְס) از شهرهای مهم در منطقه تاریخی فلسطین است. قدس نخستین قبله مسلمانان و از مراکز مهم ادیان ابراهیمی است.
- اسم های دیگر: بيت المقدس، قدس الشريف، وأولى القبلتين، اورشلیم
گفتاورد
[ویرایش]- «قدس پایتخت فلسطین است.»
- ماده سوم قانون اساسی دولت فلسطین
- «بیت المقدس با ارزشهای معنوی و تاریخ مذهبی اش شاهدی برای آینده و دلیلی است بر حضور ابدی تمدن و ارزشهای انسانی ما. عجیب نیست که در زیر آسمان بیتالمقدس مشعل سه مذهب درخشیدن گرفت تا نورش بر بشریت پرتو افکن شود و بتواند رنجها و امیدهای انسانی را منعکس نماید… اعراب فلسطینی که در سال ۱۹۴۸ به وسیله صهیونیستها قلع و قمع نشدند نیز اکنون در موطن خود به شکل آواره زندگی میکنند. قوانین اسرائیل آنها را شهروند درجه دو میبیند. نه - نه درجه سوم، زیرا یهودیان شرقی شهروندان درجه دوم محسوب میشوند. اعراب مزبور در معرض کلیه اشکال تبعیض نژادی، مصادره زمین و دارایی و تروریسم قرار داشتهاند. قربانی کشتارهایی نظیر کفر قاسم بوده، از روستاهای خود اخراج شده و از حق بازگشت نیز محروم شدهاند. چنانکه بر ساکنان اکریت و کفر یوم گذشت.»
- یاسر عرفات، سخنرانی در سازمان ملل (۱۹۷۴)
- «و اندر بیتالمقدس مزگتی است که مسلمانان از هر جایی، آنجا شوند به زیارت»
- کتاب حدودالعالم
- «... از آنجا که ابراهیم بود از زمین فلسطین تا به مکه پنجروزه بودهاست، خدای تعالی براقی بفرستاد از آسمان -چنانکه شب معراج سوی پیغامبر ما فرستاد و او را شبی به بیتالمقدس برد- همان براق سوی ابراهیم فرستاد…»
- کتاب تاریخ بلعمی
«پنجم رمضان سنه ثمان و ثلاثین و اربعمائه [۴۳۸ قمری] در بیتالمقدس شدیم. یک سال شمسی بود که از خانه بیرون آمده بودم و مدام در سفر بوده، که به هیچجا مقامی و آسایشی تمام نیافته بودم. بیتالمقدس را اهل شام و آن طرف «قُدس» گویند…»
- کتاب سفرنامه ناصرخسرو
- «اگر میخواهید بدانید با دشمنانی که در اورشلیم به دست ما افتادند چه معاملهای شد همین قدر بدانید که کسان ما در رواق سلیمان و معبد، در لجهای از خون مسلمانان میتاختند و خون تا زانوی مرکبها میرسید.»
- گودوآدوبویون، اولین فرمانده اروپاییها در جنگهای صلیبی
- «تقریباً ده هزار نفر مسلمان در معبد قتلعام شدند و هرکس در معبد میرفت تا بند پایش خون میگرفت؛ از کفار (مسلمانان) هیچکس جان به سلامت نبرد، حتی زنان و اطفال را کشتیم. پس از کشتار نوبت به غارت خانهها رسید، کسان ما چون از خون ریزی سیر شدند به خانهها ریختند و هرچه به دستشان افتاد ضبط کردند. هر کس وارد خانهای میشد آنرا ملک طلق خود میشمرد، و این رسم چنان جاری و ساری بود که گویی قانونی بود که باید مو به مو رعایت شود.»
- گزارش یک مورخ از تسخیر قدس در جنگهای صلیبی
- «اسرائیل بدون بیتالمقدس و بیتالمقدس بدون تجدید ساختمان معنایی ندارد»
- بنگوریون، اولین نخستوزیر دولت اسراییل،
- منظور از تجدید ساختمان، ساختن دوباره معبد سلیمان در محل مسجدالاقصی
- «این امان نامه ایست که عمر بن خطاب خلیفه مسلمانان به مردم ایلیاء (بیت المقدس) داده است، به جان و مال و کلیسا و صلیب و مریض و سالم و همه افراد آن امان میدهد و اجازه نمیدهد که کلیساهای آنان را اشغال کنند و آنها را ویران سازند و چیزی از آنها را کم کنند. آنان در مسائل مذهبی آزادند و ایشان هم نباید احدی از یهودیان را در ایلیاء سکونت دهند. مردم ایلیاء نیز لازم است مانند جاهای دیگر به مسلمانان جزیه بپردازند و دزدها و رومیها را از آنجا بیرون کنند .»
- بخشی از متن امان نامه عمر به ساکنین بیت المقدس (تاریخ طبری، ج ۳، ص ۱۰۴)
- چهار بنا در روی زمین از کاخهای بهشتی است: مسجدالحرام، مسجد رسولالله صلی الله علیه و آله، مسجد بیت المقدس و مسجد کوفه .»
- علی بن ابیطالب (وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۸۳)
- یک نماز در بیت المقدس [معادل] هزار نماز است
- علی بن ابیطالب (النهایه، شیخ طوسی، ص ۱۰۸)
- بیت المقدس به هیچ وجه اهمیت در دین اسلامی نداشته است؛ و همواره در طول تاریخ فقط مورد سوءاستفاده سیاسی قرار گرفته است.
- مردخای کیدار، ۰۸-۰۴-۲۰۰۹. در سمیناری که کنیست برگزار شد،
- خداوند متعال بیت المقدس را قبل از اینکه جهان را بیافریند، آفرید.
- مردخای کیدار، ۰۸-۰۴-۲۰۰۹. در سمیناری که کنیست برگزار شد،
- مسجد الأقصی در کتاب قرآن مسجدی کوچک در شبه جزیره العرب معرفی شده است. یعنی مکان بین مکه و طائف! پس از این مسجد الأقصی که اکنون میبینیم آن مسجدی نیست که به مسلمانان مربوط باشد!
- مردخای کیدار، ۰۸-۰۴-۲۰۰۹. در سمیناری که کنیست برگزار شد،
- «در بیت المقدس، ادیان بزرگ میتوانند در کنار یکدیگر به طورمسالمت آمیز زندگی کنند و سلطهٔ حکومت اسرائیل در آنجا مخالف این همزیستی و همدلی است. فلسطین خانهٔ فلسطینینان (اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی) است نه آزمایشگاه هوسهای خشونتآمیز صهیونیستها.»
- محمد خاتمی سخنرانی در مجموع عمومی سازمان ملل متحد، ۳۰ شهریور ۱۳۷۷/ ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۸[۱]
- نشانهشناسی: «اورشلیم رؤیای صلح، عدالت و وحدت برای تمامی امت اسرائیل است (زبور، ۱۲۲) و نماد قلمور مسیحیان و کلیسای مسیحی که به روی تمام امتها گشوده است.»
پیوند به بیرون
[ویرایش]- ↑ «سخنرانی سیدمحمد خاتمی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد». http://tarikhirani.ir/.
- ↑ شوالیه، ژان. «اورشلیم (Jérusalem /Jerusalem)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. یکم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۲۷۶. شابک ۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.