قابوس وشمگیر
ظاهر
در متن این گفتاورد از هیچ منبع و مأخذی نام برده نشدهاست. شما میتوانید با افزودن منابع برطبق اصول اثباتپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیگفتاورد کمک کنید. مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
قابوس بن وشمگیر با کنیهٔ ابوالحسن و لقب شمس المعالی (؟ - ۱۰۱۲) فرمانروای زیاری ایرانی بود.
بدون منبع
[ویرایش]- اگر از بیگانه نا ایمن شوی زود به مقدار نا ایمنی، خویش را از وی ایمن گردان.
- با مادر و پدر چنان باش که از فرزندان خویش انتظار داری که با تو باشند.
- منگر به حال کسی که حال او از حال تو بهتر باشد، بنگر به حال کسی که حال او از حال تو کمتر بود تا دائم از خدای تعالی خشنود باشی.
- سخن ناپرسیده مگو و کسی که پند نشنود پند مده و برملا کسی را پند مده.
- تا توانی از کسی نیکویی دریغ مدار که یک روز نیکو بر دهد.
- کاهلی فساد تن بود زنهار کاهلی مکن.
- بپرهیز از نادانی که خود را دانا شمرد.
- از مزاح ناخوش و فحش شرم دار صبور باش که صبوری عاقلی است.
پیوند به بیرون
[ویرایش]این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |