پرش به محتوا

فریدون نوزاد

از ویکی‌گفتاورد

فریدون نوزاد (۲۷ ژانویه ۱۹۲۳، رشت - ۳ نوامبر ۲۰۱۶، تهران) کشاورز، مقاله‌نویس، نمایشنامه‌نویس، بازیگر تئاتر، تاریخ‌نگار محلی، پژوهشگر ادبی و فرهنگ عامه، شاعر و مؤلف ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
آتش‌نشین
از سر کوی تو من دامن کشان، رفتم که رفتم      با دلی غمگین و چشمی خون‌فشان، رفتم که رفتم
ای بهار زندگی کی می‌وزد باد محبّت      بلبل خاموشم از جور خزان، رفتم که رفتم
فرصت امروز را از کف مده ترسم که فردا      چون بیایی بینی از این خاکدان، رفتم که رفتم
گوهری که داند بهای گوهر غلطان اشکم      در پی گوهرشناسی نکته‌دان، رفتم که رفتم
دارم از ظلمت‌سرای زندگی آزردگی‌ها      رسی به فریاد ای فروغ جاودان، رفتم که رفتم
مهربانی را در این دوران نباشد ارج و قربی      تا بیابم دوستان مهربان، رفتم که رفتم
در سکوت گنگ و غم‌آلود فرزندان آدم      چون ندیدم هیچ‌کس را هم‌زبان، رفتم که رفتم
نیست در سرما و یخبندان سمندر را نشیمن      بایدم نوزاد ز آتش آشیان، رفتم که رفتم[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. ششم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۷۲۷. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.