عنایت خان آشنا
ظاهر
عنایت خان آشنا شاعر و مورخ فارسیزبان در دستگاه گورکانی هند بود.
اقتباسات
[ویرایش]شعر
[ویرایش]درد و درمان را دهد گر عرض عشق او به ما | زخم برداریم و بگذاریم مرهم را به جا | |
ناقصان هم به درش چشم طمع دوختهاند | کور، پیوسته نظر جانب بالا دارد | |
بنشین به گوشه ای، اگر آزده ای زِ خلق | پای شکسته تو به جایی نرفتهاست |
- کلمات الشعرا، صفحهٔ ۳۷.
پیوند بهبیرون
[ویرایش]- محمد افضل سرخوش: کلمات الشعرا، تصحیح علیرضا قزوه، کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، تهران، ۱۳۸۹ ش هـ.