عبدالوهاب بیاتی
ظاهر
عبدالوهاب بیاتی (۱۹۲۶ -۱۹۹۹) شاعران نوگرای عرب و عراقی.
گفتاوردها
[ویرایش]- «به خواب نمیبینند
- مرگِ پروانه و غمِ بنفشه را
- به خواب نمیبینند
- بادبانی برافراشته را در مهتابِ سبزِ تابستان
- به خواب نمیبینند
- غزلهای بلندِ مجنون را بالیده در خیال
- برهنه و پارهپارهاند
- زورقها میسازند به خوابرفتگان را
- دستارها میبافند عاشقانِ شیدا را
- در گوشههای جهان
- در کارخانه یا معدن
- هزارهزار انسانی که میگریند
- سرود میخوانند و درد را به گُرده میگیرند
- نانپارهٔ خورشید را به نیش میکشند
- از هراسِ مرگِ مقدّرشان
- اینان
- از هزارتوی خویش میخندند
- عاشق میشوند
- عشق میورزند
- نه زان عشقها که مجنون راست
- در مهتابِ سبزِ تابستان
- لقمه نانی را به خواب میبینند
- هزارهزار انسانی که اشک میریزند
- آواز میخوانند و رنج میبرند
- در سایهسارِ آفتابِ شامگاه.» (غمهای بنفشه)