عبدالله جوادی آملی

از ویکی‌گفتاورد

عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲ خورشیدی) از علما و مفسیرین شیعه معاصر.


گفتاوردها[ویرایش]

  • «این فریب خورده‌ها فکر می‌کردند که اهالی آمل مخالف انقلابند و در برابر انقلاب ایستاده‌اند و اگر حمله از جنگل آغاز شود مردم بیاری آنها خواهند آمد. دیدند فضای شهر شد طنین الله اکبر، زن و مرد شهری و روستائی با الله اکبر در برابر حمله ناجوانمردانه مزدوران شرق و غرب ایستادند.»
  • مردم اگر از لباس دین و روحانیت خلافی ببینند، فوج فوج از دین خدا خارج می‌شوند.
  • «عدل از بافضیلتترین فضایل و اعتدال از پست‌ترین رذایل است… ما موظف به اجرای عدل هستیم نه اعتدال، زیرا اعتدال فقط معنایش آن است که ببینیم دیگران چه می‌خواهند نه آنکه عدالت چه اقتضایی دارد؛ بنابراین رسانه‌ها باید برای برقراری عدل در جامعه تلاش کنند نه آنکه به ایجاد اعتدال روی آورند.»
  • چهارشنبه سوری خلاف عقل و شرع است [...] باید این گونه سنت‌های سیئه و خلاف عقل و شرع را از چهرهٔ جامعهٔ اسلامی دور کرد.
  • «ملتی که خزانه خالی داشته باشد دیگر قادر به مقاومت و ایستادگی نیست»
  • «در دوران گذشته کسی ایران را به حساب نمی‌آورد اما وقتی پای اسلام، امام حسین (ع) و علما و مراجع به میان آمد، ایران اسلامی عظمتی دوباره پیدا کرد»[۳]
  • «کسی که بیگانه را راه می‌دهد دیوث سیاسی است. بیگانه را در حریم خود راه دادن و وارد حریم غیر شدن با غیرت سازگار نیست.»
  • «نباید در تحلیل نظام احسن انسان را نظام قرار داد و هرچه را که به حال او ملایم است.خیر دانست و هرچه را ملایم نیست شر به حساب آورد؛بلکه خود انسان نیز مهره ای از نظام جهان هستی به شمار می رود و از این نظر هیچ امتیاز برای او نیست او مانند دیگر موجودات در حلقه های نظام احسن قرار دارد. و این اصل را که احیانا عامل اشتباه می گردد در حمکت مشاء و فلسفه اشراق و حکمت متعالیه بیان نموده اند که نه انسان معیار سنجش خیر و شر جهان می باشد تا هرچه را موجب فساد انسان گردد شر باشد گرچه آن چیز به لحاظ ذات خویش کامل باشد و نه موارد جزئی دیگر معیار برسی خواهد بود در واقع محور تحقیق کل نظام و مجموعه ی واحد های جهان هستی است. محقق طوسی در شرح اشارات اشکال فخر رازی را در خصوص«روایت اصلح بر خداوند لازم نیست؛زیرا بسیاری از افراد فاقد کمالات صالح می باشد.»را همانند بهمنیار در تحصیل و شیخ اشراق در مطارحات چنین حل کرد:

اصلح به لحاظ نظام کل به غیر از اصلح به لحاظ افراد جزئی است و آن چه تحقق آن حتمی است نظام احسن در کل جهان هستی است نه به لحاظ فرد فرد و نه به لحاظ جزء جزء آفرینش و اگر حادثه ای نسبت به فردی خوشایند نبود یا زودرس به نظر می رسید وقتی به لحاظ کل جهان و با تامل در سلسله ی علل و معالیل آن سنجیده شود،معلوم خواهد شد که نسبت به کل نظام ،ملایم و خوشایند است و هم در موعد مقرر جای خویش قرارگرفته است(جواد آملی 1383:622)»[۴]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • کتاب حماسه مردم آمل، ستاد مرکزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بهمن ۱۳۶۱.
  • کتاب شهر هزار سنگر، سیمین رهگذر، ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی ۱۳۸۵

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ