پرش به محتوا

عبدالحسین بقایی

از ویکی‌گفتاورد

عبدالحسین بقایی (۱۹۱۹، رفسنجان - ۲ ژانویه ۱۹۷۵، تهران) کارمند، شاعر و خوانندهٔ ایرانی بود.[۱]

گفتاودرها

[ویرایش]
دلبر زیبا
بهار آمد به هر گلشن هَزاری می‌شود پیدا      که در هر مزغزرای، مرغِ زاری می‌شود پیدا
گمان هرگز نمی‌کردی که دارم دلبری زیبا      چه می‌دانی که بر ما غمگساری می‌شود پیدا
مرا صوتی دل‌انگیز است و دارم نغمه‌ای دلکش      برایم از تو زیباتر نگاری می‌شود پیدا؟
ز بس جور و جفا کردی، زدی بر جان من آتش      ز هر آهی کشم از دل شراری می‌شود پیدا
چرا ای باغبان پیر، در این فصل می‌نالی      ز بعد از این خزان، باری بهاری می‌شود پیدا
مخور غم ای بقایی چونکه داری دلبری زیبا      کجا چون این نگار اندر دیاری می‌شود پیدا[۱]

دربارهٔ او

[ویرایش]
  • «در فاصله سال‌ها ۲۰–۱۳۲۲ که وی دفتر پست پاریز را اداره می‌کرد، من بارهای آوای دل‌انگیز او را که از لابلای شاخه‌های درختان پرگل و شکوفه باغستان‌های پاریز می‌گذشت و به آسمان‌ها اوج می‌گرفت، شنیده‌ام؛ خانوادهٔ آنان نیز اغلب خوشخوان بوده‌اند…»

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۵۳۸. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.