طه
| این یک نوشتار خُرد است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |
سوره طه از سوره‌های مکی و بیستمین سوره در قرآن بوده و دارای ۱۳۵ آیه می‌باشد.
دارای منبع
[ویرایش]- «خداوند سوره طه و یس را قبل از آفرینش آدم به دو هزار سال برای فرشتگان بازگو کرده هنگامی که فرشتگان بخش از قرآن را شنیدند گفتند:«خوشا به حال امتی که این سوره‌ها بر آنها نازل می‌گردد،خوشا به دلهائی که این آیات را در خود پذیرا می‌شود، و خوشا به زبانهائی که این آیات بر آن جاری می‌گردد.»
- محمد بن عبدالله
- تفسیر نمونه/جلد ۱۳/صفحه ۱۵۲
- «تلاوت سوره طه را ترک نکنید چرا که خدا آن را دوست می‌دارد و دوست می‌دارد کسانی را که آن را تلاوت کنند،هر کس تلاوت آنرا ادامه دهد خداوند در روز قیامت نامه اعمالش را به دست راستش می‌سپارند و بدون حساب به بهشت می‌رود و در آخرت آنقدر پاداش به او می‌دهد که راضی شود.»
- جعفر صادق
- تفسیر نمونه/جلد ۱۳/صفحه ۱۵۲
- «هر کس آنرا بخواند در روز رستاخیز ثواب مهاجران و انصار نصیبش خواهد شد.»
- محمد بن عبدالله
- تفسیر نمونه/جلد ۱۳/صفحه ۱۵۳
منبع
[ویرایش]مکارم شیرازی, ناصر (۱۳۸۲). تفسیر نمونه (in فارسی). تهران: دارالکتب الاسلامیه, جلد 13, صفحات ۱۵۴ و ۱۵۳. ISBN ۹۶۴۴۴۰۰۳۰۵.
