پرش به محتوا

شبح آنیل

از ویکی‌گفتاورد

شبح آنیل (به انگلیسی: Anil's Ghost) رمانی اثر نویسندهٔ کانادا‌یی سریلانکایی‌تبار مایکل اونداتیه که در سال ۲۰۰۰ منتشر شده‌است. این اثر برندهٔ جایزهٔ گیلر و جایزهٔ گاورنر جنرال برای داستان انگلیسی زبان سال ۲۰۰۰ شده‌است.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «به جوان‌ها نگاه کرد. این دانشجوها هنوز درس را تمام نکرده بودند. آن قدر کم سن و سال بودند که هراسان می‌شدند. معمولاً قربانیان قتل‌های سیاسی خیلی دیر پیدا می‌شدند. جسد بوی تازگی داشت. هنوز کسی بود. انگشت‌ها را توی بشر محلول آبی فرو برد تا بتواند بریدگی‌ها و خراش‌ها را پیدا کند… بیست سال دارد، دوازده ساعت از مرگ او می‌گذرد، درست نمی‌گویم؟»[۱]
  • «کسی که برای برآورده کردن خواسته‌های مردگان به هر دری می‌زند، متوجه نیست که در حال دفن کردن خود در گور تنهایی و دوری از دیگران است.»
  • «می‌خواستم قانونی پیدا کنم که دربارهٔ تمام زندگی صدق کند. ترس را یافتم.»
  • «قربانیان خشونت‌های عمدی از مارس ۱۹۸۴ ظاهر شدند. اکثراً مرد بودند، بین بیست تا سی ساله. بر اثر انفجار مین، نارنجک دستی و خمپاره مجروح شده بودند. پزشکان کشیک کتاب‌های گامبی وزیر و عروس چایکار را کنار می‌گذاشتند و به بند آوردن خون مشغول می‌شدند. از توی ریه‌ها ریگ و ترکش درمی‌آوردند و سینه‌های شکافته را می‌دوختند. در یکی از متون بیمارستانی که دکتر گامینی جوان می‌خواند جمله‌ای بود که خیلی به آن علاقه داشت: در تشخیص جراحت‌های عروقی وسواس لازم است. طی دو سال اول جنگ بیش از سیصد مجروح آوردند که بر اثر انفجار از پا درآمده بودند. بعد سلاح‌ها پیشرفته شد و جنگ در ایالت سرحد شمالی شدت گرفت. چریک‌ها تسلیحات پیشرفتهٔ بین‌المللی را از طریق قاچاقچی‌ها و دلالان اسلحه وارد کشور کردند و ضمناً بمب‌های دست ساز هم بازار و رونق خود را داشت.»

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
شبح آنیل
دارد.
  1. مایکل اونداتیه، شبح آنیل، ترجمهٔ اسدالله امرایی، انتشارات مروارید، ۱۳۹۵.