سلاخخانه شماره پنج
ظاهر
سلاخخانه شماره پنج (به انگلیسی:Slaughterhouse-Five یا The Children's Crusade: A Duty-Dance with Death) رمانی از نویسنده نامدار آمریکایی کورت وانگات است که اولین بار در سال ۱۹۶۹ میلادی منتشر شد.
داستان آن دربارهٔ بیلی پیل گریم، سرباز آمریکایی است که در زمان جنگ جهانی دوم اسیر آلمانها شده و در زمان بمباران شهر درسدن آلمان، در سلاخخانهای در زیرزمین پناه میگیرد. او سالها بعد این ماجراها و نیز جریان ربوده شدنش بدست بیگانگان فضایی سیاره ترالفامادور را به یاد میآورد.
گفتاوردها
[ویرایش]- «بله، رسم روزگار چنین است.»
- «بیلی پیل گریم میگوید جهان از نظر موجودات ترالفامادور، مجموعهٔ تعدادی نقطههای کوچک نورانی نیست. این موجودات نقطهٔ حرکت هر ستاره و مسیر حرکت آنرا میبینند، بطوریکه آسمان پر از رشتههای نورانی و باریک ماکارونی است و ترالفامادوریها انسانها را هم بصورت موجوداتی دو پا نمیبینند. آنها را به شکل هزارپاهای بزرگ میبینند و یا به گفته بیلی: "یک سمت بدنشان پاهای نوزادان و سمت دیگر، پاهای سالمندان قرار دارد."» صفحهٔ ۱۱۵
- «بیلی پیل گریم میگوید در ترالفامادور کسی علاقهٔ چندانی به مسیح ندارد. میگوید تنها شخصیت زمینی که ذهن ترالفامادوریها را بیش از همه به خود مشغول داشتهاست چارلز داروین است، که میآموزاند کسانی که میمیرند راهی به جز مرگ ندارند و هر جنازهای حرکتی به پیش است. بله، رسم روزگار چنین است.» صفحهٔ ۲۵۷
نسخهٔ بکار رفته
[ویرایش]- ونهگات، کورت. سلاخخانه شماره پنج. ترجمهٔ علیاصغر بهرامی. تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۲.