سعدی یوسف

سعدی یوسف (۱۹۳۴-۱۳ ژوئن ۲۰۲۱) شاعر ، روزنامه نگار ، مؤلف ، ناشر و فعّال سیاسی عراقی.

گفتاوردها

• «از خیلی وقت پیش به فکر آمدن به طنجه بودم. فکر کردم که این دیدار شخصی و خصوصی خواهد بود تا به عنوان شخص گمنامی از دیدن مواهب آن لذت ببرم. منظورم این است که در شهر بگردم، در کافه ها و قهوه خانه ها بنشینم، با مردم آشنا شوم و با دوستان تماس بگیرم. بدون شک تاریخ این شهر همیشه برای من یک دغدغه خاطر بوده است منظورم تاریخ سیاسی و فرهنگی مردمی که به آن آمدند و در آن اقامت کردند و این بخشی از چشم اندازهای شهر است. یک ماه است که در طنجه هستم، از اقامت در آن و نوشتن ده شعر که آن را به مردم هدیه کردم خوشحالم.»»
• «هنر یک جریان انتقادی بزرگ است و واقعیت را آن طور که هست نمی پذیرد، می خواهد هستی را نو بازسازی نماید. هنر می خواهد انسان حواس اش را بیشتر تیز کند. بدین معنی که گوش آهنگ ها را دقیق تر و نازک تر بشنود و چشمان به دیدن رنگ ها و نقاشی ها ورزیده شود و الی آخر. من با این گرایش می خواهم جهان را دوباره بازسازی کنم.»
• «برای درک فرهنگ جهانی و دست آوردهای بشری، فلسفه را دنبال می کنم و متون فلسفی را زیاد مطالعه می کنم. فرایند تغییرات جهان را دنبال می کنم. این امر در سرودن شعر به من کمک می کند.»
• برهنه

به پیش خدا خواهیم رفت

کفن‌های ما خون ما،

و نیشْ دندانهای سگانِ گرک شده کافور ما...

دروازه‌ای برقی بسته‌ای زندان، نا گهان باز شد، که سرباز

زن درآید.

چشمهای آماسیده‌ای ما به روشنی او را ندیدند. شاید به آن

خاطر که از جهان نا معلوم است. هیچ نگفت. جسد خون

آلود برادرم را، همچو بوریای پوسیده، از پس خود می

کشانْد.

و پا لوچ

به سوی خدا راه خواهیم افتاد

با پاهای آبله زده، گندیده

با سر وبرِ از حد بیش، زخم خورده

آیا آمریکائیها مسیحی هستند؟ در زندان چیزی نداریم که

پیکر افتاده را پاک کنیم.

چیزی نیست بجز خون ما، که سخت شده در خون ما،

واین بو، که از قاره‌ای کشتارگاه‌ها می‌وزد.

فرشتگان به اینجا سر نخواهند زد. باد آشفته است. بالهای

شب پره‌های دوزخ است. باد ایستاده است.

ای پروردگار در انتظار تو بودیم ...

دیروز زندانهای ما در گشوده بودند

- وما به روی زمین دراز کشیده-

اما تو نیامدی...

ولی ما در راهیم به سوی تو. راه ترا در خواهیم یافت حتی

اگر تنها مان بگذاری. ما مردگان، فرزندان تو، قیامت خود را

اعلام کرده‌ایم. به پیامبران خود بگو دروازه‌ها را بگشایند،

دروازه‌های زندانها و بستانها را.

بگو برایشان که ما تیمم کرده به خاک پاک؛ می‌آییم.

فرشتگان با یک یک ما آشنائی دارند ...