زینب
ظاهر
زینب بنت علی (۲ اکتبر ۶۲۶، مدینه - ۲ آوریل ۶۸۲، دمشق) دختر امام علی بن ابیطالب و فاطمهٔ زهرا بود.
دربارهٔ او
[ویرایش]- «زنی که بلندای آسمان به دامنهٔ بلند جان او نمیرسد. زنی که همهٔ دریاهای عالم در مقابل اقیانوس موجخیز او قطرهای بیش نیست. زنی که او را خردمند بنیهاشم گفتند؛ لذا برای چنین زن خردمند و آبدیدهای تصویر فردا دشوار نبود و کاملاً میدانست چه میشود.» «او فردایی را میدید که همهٔ مردان قطعه قطعه شدند و زنان و کودکان در سوگ پدران و فرزندان خود مینشینند. همچنین او میدانست که کاروان حسین هیچ سرنوشتی جز اسارت ندارد؛ اما او از پای در نیامد و مانند کوه ایستاد.» «زینب ناراحت بود اما نه از باب کشته شدن برادر و فرزندان، بلکه او ناراحت بود که چگونه جامعهای که نیای او آمده بود تا از آن الگوی کمال و عظمت برسد، به چنین درهای از سقوط افتاده که حتی تنها پیشوایی که میتواند هدایتگر آنها به سوی کمال باشد را از پای درمیآورند.»
- محمد خاتمی ۱۹ ژانویه ۲۰۰۸/ ۲۹ دی ۱۳۸۶؛ «سخنرانی در خانهٔ هنرمندان، به مناسبت مُحرّم» [۱]