زیباییشناسی
ظاهر
زیباییشناسی از رشتههای فلسفه است که به عنوان نظریهٔ تأمل در داوریهای زیباییشناختی و چیستیِ زیبایی و نسبت آن با ادراک، تعریف میشود.
درباره
[ویرایش]- «زیباییشناسی (فلسفهٔ زیبایی): ۱. شناختی که ماهیت و طبیعت اصلی زیبایی، شناخت زیبایی و داوری شخصی را دربارهٔ چیزی که زیبا یا نازیباست شامل میباشد، همچنین تأثیر زیبایی را در عقل و عواطف بشر مطالعه میکند.
۲. مطالعهٔ سیستماتیک زیبا، بهویژه در ارتباط با هنرهای زیبا، شامل تعریف زیبایی و تنظیم اصول لازم برای تولید و ارزشیبابی کارهای هنری.
۳. نظریه کانت منبی بر اینکه زمان و مکان دو شکل از اشکال ادارک حسی بدیهی یا انتزاعی هستند.»
منابع
[ویرایش]- ↑ شعارینژاد، علیاکبر. فرهنگ علوم رفتاری. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۵ش/ ۱۹۹۶م. ص ۲۳.