راهی که همه میروند
ظاهر
راه آخرت (راهی که همه می روند) (به انگلیسی:) رمانی از ساموئل باتلر که در سال ۱۹۰۳ منتشر شدهاست.
گفتاوردها
[ویرایش]- «اگر آدمهایی که با مشکلی رو به رو هستند، اولین کار کوچک عاقلانه ای که به وضوح در ذهنشان عاقلانه جلوه میکند را انجام دهند، همیشه قدم بعدی را راحت تر خواهند دید و راحت تر خواهند برداشت.»[۱]
- «اگر زمانی که بچه بودم، نصف تمایلات و استعدادهای خطرناکم را نشان داده بودم، پدرم مرا شاگرد یک سبزی فروش میکرد. از این موضوع مطمئنم.»
- «او با خود گفت: «یتیم خانههایی برای کودکانی که پدر و مادرشان را از دست دادهاند، وجود دارد، آه! چرا، چرا، چرا هیچ مأمنی برای بزرگسالانی که هنوز والدین شان را از دست ندادهاند، وجود ندارد؟»
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ساموئل باتلر، کتاب راه آخرت (راهی که همه می روند)، ترجمهٔ پرتو اشراق، انتشارات الست فردا، ۱۳۸۳.