رابعه دختر کعب قُزداری که به رابعه بلخی هم شناخته شدهاست، شاعر پارسیگوی نیمه نخست سده چهارم هجری (۹۱۴–۹۴۳میلادی) است.
| مرا بهعشق همی متهم کنی به حیل | |
چه حجت آری پیش خدای عزوجل |
| به عشقت اندر عاصی همی نیارم شد | |
بذنبم اندر طاغی همی شوی بهمثل |
| نعیم بیتو نخواهم جحیم با تو رواست | |
که بیتو شکّر زهر است و با تو زهر عسل |
| بروی نیکو تکیه مکن که تا یکچند | |
بهسنبل اندر پنهان کنند نجم زحل |
| هرآینه نه دروغ است آنچه گفت حکیم | |
فمن تکبر یوماً فبعد عز ذل |
- هزارسال شعر فارسی. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. ۱۳۶۵ تهران
| دعوت من بر تو آن شد کایزدت عاشق کناد | |
بر یکی سنگیندل نامهربان چون خویشتن |
| تا بدانی درد عشق و داغ هجر و غم کشی | |
چون بهجر اندر بپیچی پس بدانی قدر من |
- هزارسال شعر فارسی. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. ۱۳۶۵ تهران
| خبر دهند که بارید بر سر ایوب | |
ز آسمان ملخان و سر همه زرین |
| اگر ببارد زرین ملخ بر او از صبر | |
سزد که بارد بر من بسی مگس رویین |
- به نقل از تذکرهٔ لباب الالباب
| ز بس گل که در باغ مأوی گرفت | |
چمن رنگ ارتنگ مانی گرفت |
| صبا نافهٔ مشک تبت نداشت | |
جهان بوی مشک از چه معنی گرفت |
| مگر چشم مجنون به ابر اندر است | |
که گل رنگ رخسار لیلی گرفت |
| بهمی ماند اندر عقیقین قدح | |
سرشکی که در لاله مأوی گرفت |
| قدح گیر چندی و دنیی مگیر | |
که بدبخت شد آنکه دنیی گرفت |
| سر نرگس تازه از زرّ و سیم | |
نشان سر تاج کسری گرفت |
| چو رهبان شد اندر لباس کبود | |
بنفشه مگر دین ترسی گرفت |
- هزار سال شعر فارسی. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. ۱۳۶۵ تهران
| عشق او باز اندر آوردم به بند | |
کوشش بسیار نامد سودمند |
| عشق دریایی کرانه ناپدید | |
کی توان کردن شنا ای هوشمند |
| عشق را خواهی که تا پایان بری | |
بس که بپسندید باید ناپسند |
| زشت باید دید و انگارید خوب | |
زهر باید خورد و انگارید قند |
| توسنی کردم ندانستم همی | |
کز کشیدن سختتر گردد کمند |
- هزار سال شعر فارسی. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. ۱۳۶۵ تهران