حیدر لطیفیان

سردار حیدر لطیفیان (حیدرقلی)، از آزادی خواهان و فرماندهان نیروهای مردمی جنگ جهانی اول هست که او و هم رزمانش در مقابل با روس‌ها ایستادگی کردند.

دربارهٔ او

میرزاده عشقی در غزل چکامه جنگ خود در رابطه با جنگ جهانی اول، نظام السلطنه و حیدر چنین می‌سراید:

نوع بشر سلاله قابیل جابری: آموخت از نیاش، به جای برادری

جنگ است جنگ، خاک اروپا نهفته است در زیر یک صحیفه پولاد اخگری

ایتالی و فرانسه و روس و انگلیس بلغار و ترک و ژرمن و اتریش و هنگری

بس بمب و توپ جای به جا کرده کوه و دشت ترسم دگر فتد، کره از این مدوری

دریای آهن است نه عنوان رسم جنگ باران آتش است نه آئین عسگری

ایران در این میانه، نه اندر صف جدال نی مانده زین مجادله، بی بهره و بری

یک دسته ای ز نخبه ایرانیان شدند در فکر استفاده، از اوضاع حاضری

در دیده خشم روس و به دل کین انگلیس در سر هوای یاری آلمان عبقری

رفتیم د برابر دشمن که تا کنیم ابراز زورمندی و اثبات قادری

امید ما به یاری آلمان و وی نداشت جز بذل زر، طریق دگر بهر یاوری

بغداد را گرفت و جلو آمد انگلیس اول به زور جنگ و دوم با مدبری

آمد شمال و مغرب ایران به چنگ روس ویران نمود سر به سر، از فرط جابری

گشتیم ما مهاجر و بدبخت و دربدر گردون به ما نمود، نهایت ستمگری

یک سوی تیغ روس، رسیدست تا کرند با آن رسوم وحشی و آئین بربری

یک سو به خانقین، کشیدست انگلیس تیغی که دارد، آهنش آب مزوری

چیزی نماند کاین دو، به هم در رسند و ما هر یک نشان شویم، به صد پاره پیکری

هر چند کافی است پی رفع این دو تیغ تنها «نظام السلطنه» با «تیغ حیدری»