حمید عنایت

از ویکی‌گفتاورد

حمید عنایت (۳۰ اوت ۱۹۳۲، تهران – ۲۵ ژوئیه ۱۹۸۲، بریتانیا) پژوهشگر و مترجم حوزه علوم سیاسی و فلسفه سیاسی بود.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «بزرگ‌ترین مصیبت انسان از خود بیگانه، نداشتن قصد و اختیار است. چنین انسانی در حقیقت اسیر ملاحظات و فرمان گزار ضوابط نادرستی است که گویی رشته‌ای نادیدنی بر گردن او استوار دارد و به هر سویش که بخواهد می‌کشاند. به همین گونه تأسیسات جامعه او خصوصیت سزاوار خود را از دست می‌دهد و در راه تحقق غایاتی به کار می‌افتد که با اصل مقصودی که در ایجاد آنها منظور بوده مغایرت دارد.»
    • «جهانی از خود بیگانه»[۱]

دربارهٔ او[ویرایش]

  • «در حوزه فلسفه و اندیشه و علوم سیاسی، بی شک نام حمید عنایت به عنوان یکی از پایه گذاران مطالعات نوین در این عرصه ماندگار خواهد بود. متفکری شایسته و پژوهشگری تیزبین که آثار با ارزشی تألیف و ترجمه و شاگردان بسیاری در دانشگاه تربیت کرد، تا استادان و مؤلفان و نظریه پردازان نسل پس از او باشند و اثری ژرف بر فضای فکری و سیاسی جامعه بگذارند.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مسعود رضوی، «روشنفکر دانشگاهی: دربارهٔ زندگی و آثار حمید عنایت»، روزنامه شرق، شمارهٔ ۱۴۹۵، ۱۶ فروردین ۱۳۹۱، صفحهٔ ۱۱.