حسین محبوبی اردکانی
ظاهر
حسین محبوبی اردکانی (۱۹۱۵، اردکان - ۱۴ نوامبر ۱۹۷۷، تهران) دانشمند و محقق تاریخ ایران بود.
گفتاوردها دربارهٔ او
[ویرایش]- «حسین محبوبی اردکانی یکی از مورخین صاحب نام دوره قاجار است... او مردی ریزنقش، متواضع و صاحب کمالات بیشماری بود. عربی خوب میدانست و در زبان فارسی استاد بود. فارغالتحصیل دانشسرای عالی و از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته تاریخ فارغالتحصیل شده بود. درس و تحصیلات عالی را بخاطر مناصب دنیوی طی نکرده بود. چون عاشق علم بود بنابراین کسب فضیلت کرده بود.»
- «محبوبی مردی دقیق بود و متن کتابهائی را که انجمن تألیف و ترجمه تصویب مینمود با دقت هرچه تمام تر میخواند و اگر اشکالی در متن کتاب بود با مؤلفین و مترجمین کتاب در میان میگذاشت تا کتاب عاری از هرگونه عیب و نقص بچاپ برسد. هرکس از او در زمینه کتاب اطلاعاتی میخواست با نهایت علاقمندی کمک میکرد. مرحوم محبوبی مردی گوشه نشین و کم حرف و سروکارش همیشه با کتاب بود. حتی یک روز در دوره خدمتش از مرخصی استحقاقی استفاده نکرد. مگر چنانچه ضرورت پیدا میکرد و یا این که کسالت داشت. از همه زودتر به اداره میآمد و دیرتر اداره را ترک میگفت. در تمام مدت حیاتش دعوت کسی را قبول نکرد و در هیچیک از مراسم شرکت نمیکرد. از بابت تصحیح کتاب و زحمات فوقالعادهای که میکشید دیناری توقع مادی نداشت و اگر چنانچه چکی بابت حق- الزحمه برایش میفرستادند عیناً برگشت میداد.»
منابع
[ویرایش]این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |