پرش به محتوا

حسن زندباف

از ویکی‌گفتاورد

حسن زندباف (۱۹۴۰م/ ۱۳۱۹ش) آهنگساز و نویسندهٔ ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ هنرستان عالی موسیقی تهران و رشتهٔ موسیقی از کنسرواتور مونیخ؛ سپس به تدریس موسیقی در دانشگاه برلین مشغول شد. از سال ۱۹۸۰م/ ۱۳۵۹ش به آهنگسازی فیلم روی آورد. در فیلم‌هایی بازی کرد. آثار بسیاری دربارهٔ موسیقی نگاشته‌است.[۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
  • موسیقی در تهران وجود نداشت، موسیقی در واقع از زمان پهلوی دوم در تهران شکل گرفت. طبیعی است که موسیقی در ایران بوده، هست و خواهد بود، اما نه در تهران. موسیقی ایران را باید در شهرستان‌ها و کوهپایه‌نشینان جستجو کرد اما امروز چنانچه یک قطعه موسیقی را از شهرستانی کوچک یا دِهی دورافتاده بشنویم، آنقدر نسبت به آن بیگانه هستیم که فکر می‌کنیم نوای آن خارجی است.
  • با مروری که بر گذشته فرهنگی تهران داشتیم، برای من تعجب‌آور نیست که اگر هنرمندی در سرزمین ما و در تهران غیر از واقعیت (دروغ)، اثری را ارائه دهد. آیا این هنرمند هنوز در آن دوران اولیه تهران بسر می‌برد، آیا او در طول این سال‌ها نیاموخته که در تهران امروزی زندگی می‌کند؟ آیا او هنوز متوجه نشده که ایرانی ویران شده‌است تا تهرانی آباد شود؟ پس اگر نمی‌داند و هنوز در تهران گذشته زندگی می‌کند، هنرمند نیست، اول خود را گول‌می‌زند و به خود دروغ می‌گوید، بعد به سرزمین خود، در این صورت جای تعجبی نخواهد بود. چون دروغ به عنوان یک ابزار موفق در جامعه کنونی، مورد استفاده قرار گرفته و موفق ظاهر شده‌است.
    • «انتقاد: چگونگی موسیقی ایران»، چاپ ۱۳۹۳ش/۲۰۱۴م[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۲۰. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «انتقاد 156 صفحه‌ای حسن زندباف از موسیقی ایران». ایبنا، ۱۰ اسفند ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۳۰ آوریل ۲۰۲۲. 

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ