جویای کشمیری
ظاهر
میرزا داراب کشمیری متخلص و مشهور به جویا (؟ - ۱۷۰۶م) شاعر فارسیسرای هندی دورهٔ مغولی بود.
شعر
[ویرایش]از شور جنون هیچکس آگاه نمیبود | گر سلسلهجنبان دلم آه نمیبود | |
از ضعف نماندهاست مرا قوت ناله | ای وای چه میکردم اگر آه نمیبود؟ | |
میداشت اگر کوکب اقبال بلندی | دستم ز سر زلف تو کوتاه نمیبود | |
از کاهش تن شمعصفت باک ندارم | کاش آتش بیداد تو جانکاه نمیبود | |
میبستی اگر دیدهٔ بینش ز دو بینی | جویا احدی پیش تو گمراه نمیبود[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۷۰.