تو دیتلوسن
تُو ایرما مارگیت دیت‌لِوسِن (۱۴ دسامبر ۱۹۱۷، کپنهاگ – ۷ مارس ۱۹۷۶، کپنهاگ) مؤلف و شاعر دانمارکی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- «افسرده
- به نیمه‌شب برمی‌خیزم از بسترِ سردم
- گیسوانم ژولدیه
- پوشیده از برگ‌های خشک
- و بر ناخن‌های پایم
- خشکیده‌های خونِ لاک
- باقی‌مانده از روزهای تابستان.
- طعم خاکستر در دهانم
- زهدانم خسته
- زق‌زق دردی موذی
- در دندانم.
- خصم‌آلود
- اشیاء قدیمی
- بیگانه می‌مانند با دستانِ هرزه‌گردِ
- ساکنانِ جدید.
- جملاتِ همیشگی
- در لحظات احتضار
- کلماتی که راحلِ سراسیمه
- جا می‌گذارد -
- عباراتی نامفهوم،
- بی‌ربط و بی‌معنا.
- ناهماهنگ با
- فصل
- آشفته و گوریده
- همچون کلافی کرکی
- بازیچه‌های گربه‌ای بازیگوش.
- می‌نوازم آرام آرام
- استخوان‌های نرم و نازک کتفش را
- لرزان در خواب
- نه پرنده‌ای برای شکار
- نه موشی برای تعقیب.
- و نه راهی بیرون از هزار توهای خاطره
- زندگی به آهستگی فر می‌ریزد
- همچون قطره‌هایی جاری از ناودان.
- — سپیده‌دم[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ حسن‌زاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۱۳۰. شابک ۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.