بوطیقای فضا
بوطیقای فضا (به [[فرانسوی]: La Poétique de l'Espace) کتابی از گاستون باشلار که در سال ۱۹۵۸ منتشر شده‌است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «شهودگراها، در یک نگاه، بسیاری از چیزها را می‌بینند. حال آن که با بازی کودکانهٔ مینیاتوریست، جزئیات یکی پس از دیگری جایگاه خود را پیدا می‌کنند. گویی مینیاتوریست اندیشهٔ خمودهٔ فیلسوف شهودگرا را به مبارزه می‌طلبد. شاید به او می‌گوید: تو آن را ندیده‌ای، صبور باش تا بتوانی این اشیای کوچک را که نمی‌شود در یک نگاه دید، ببینی. برای نگاه به یک شیء مینیاتوری و دیدن ترکیب همهٔ جزئیات، توجهی تزلزل‌ناپذیر لازم است.»[۱]
- «باید بدانیم که یک تغییر هستی شناسانه و واقعی زمانی اتفاق افتاد که آنچه به تشخیص روان‌پزشکان توهم شنیداری است در نویسندهٔ بزرگی چون ادگار آلن پو صورتی ادبی یافت… هر خاطره را باید دوباره به تصور درآورد زیرا ما در خاطره‌هامان میکروفیلم‌هایی داریم که تنها در پرتو روشنایی تخیل قابل خواندن‌اند.»
- «در مرز کیهان، اشیا بیش از آن که پدیداری باشند، نمادین‌اند؛ هر چه نمادها ضعیف‌تر باشند، معنا عظیم‌تر است زیرا به سرچشمه اشاره می‌کند.»
- «چقدر از جهان را باید دارا بود تا به تعالی دست یافت؟»
- «بی‌تردید شکننده‌ترین و زودگذرترین خیال‌ها می‌تواند هیجانات عمیقی برانگیزد.»
- «اگر فیلسوفان راضی می‌شدند شعر بخوانند، چه بسیار می‌آموختند!»
- «حقیقت ادبی، روح را تا آن اندازه حساس می‌کند که ناباورانه تأثرات ظریف را پذیرا می‌شود»
- «کرهٔ هندسه‌دان، در ذات خویش تهی است. ازاین‌رو نمی‌تواند نمادی باشد شایستهٔ بررسی پدیدارشناسی تدور.»
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]
- ↑ گاستن باشلار، بوطیقای فضا، ترجمهٔ مریم کمالی و محمد شیربچه، انتشارات روشنگران و مطالعات زنان، ۱۳۹۲.