بریل بینبریج

از ویکی‌گفتاورد

بریل مارگرت بینبریج (به انگلیسی: Dame Beryl Margaret Bainbridge) (زادهٔ ۲۱ نوامبر ۱۹۳۲ و درگذشتهٔ ۲ ژوئیه ۲۰۱۰) نویسندهٔ انگلیسی برندهٔ کتاب سال انگلیس و نامزد جایزهٔ بوکر بود.

گفتاوردها[ویرایش]

هر کسی به فکر خودش[ویرایش]

  • «هیچ چیزی ماندنی نیست، نه لذت و شادی، و نه یاس و ناامیدی. گرچه وقتی به رختخواب رفتم از مستی حالم بدتر هم شده بود و دلم می‌خواست بمیرم، اما صبح روز بعد سرحال و پرامید از خواب بیدار شدم. خاطرهٔ اتفاقات آخر شب گذشته از ذهنم پاک شده بود، بااین که یادم می‌آمد به کسی (احتمالا هاپر یا چارلی) گفته بودم که در سرسرا به والیس ابراز عشق کرده‌ام و والیس فقط به من اطمینان داده بود که دفعهٔ بعدی که همدیگر را ببینیم وانمود می‌کند اتفاقی بین مان رخ نداده.»[۱]
  • «مرگ چون نیشگون عاشق از معشوق هم دردناک و هم درعین حال لذت بخش است، آن چنان‌که نمی‌توان کسی را ملامت کرد اگر خودش را این‌گونه از فکر مرگ برهاند. پشت سرش در افق چیزی می‌درخشید که به اشتباه تصور می‌کردم نور ستاره‌ها است.»
  • «به گمانم لبخند می‌زد، گرچه مطمئن نیستم. لابد دلم می‌خواهد خیال کنم آن لحظه‌ها این‌طور تمام شد تا این‌طوری ضجه‌های جان فرسایی را که سقف پرستارهٔ آسمان را می‌شکافت، از گوش‌هایم بیرون برانم.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. بریل بینبریج، هر کسی به فکر خودش، ترجمهٔ سلما رضوان جو، انتشارات شورآفرین، ۱۳۹۵.