بادام

از ویکی‌گفتاورد

بادام نوعی میوه است، که درخت آن بومی نواحی خاورمیانه و جنوب آسیا می‌باشد.

گفتاوردها[ویرایش]

  • نشانه‌شناسی: به‌طور کلی بادام در ارتباط با پوستش، نماد جوهر پنهان در فروع و ضمائم است، نماد معنویت پوشیده‌شده در شرعیات و آداب جبری، نشانهٔ واقعیت مکتوم در زیر ظواهر، و در عرفان نماد حقیقت، گنج و چشمهٔ همواره پنهان است.»
  • «در سنت عرفانی، بادام نماد راز است و راز گنجی پنهان. در سایه می‌زید و برای خوردنش می‌باید آن را پیدا کرد. غلافی که بادام را پوشاند، با در و دیوار مقایسه می‌شود.»
  • «بادام‌بُن که شکوفه در بهار می‌دهد، علامت باززایی طبیعت و بیداری معطوف به اولین نشانه‌های بهار است. همچنین نهاد تُردی و شکنندگی است زیرا گل‌هایش که از اول هم باز می‌شوند، به آخرین سرمای زمستان سخت حسان‌اند.»

منابع[ویرایش]

  1. شوالیه، ژان. «بادام، گردو (Amande /Almond)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. دوم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۱۱. شابک ‎۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.