بابا مردوخ روحانی
اسماعیل بن حبیب‌الله کاشتری مشهور به بابا مردوخ روحانی (۱۹۲۳، کاشتر کامیاران – ۱۷ ژانویه ۱۹۸۹، تهران) شاعر، تاریخ‌دان محلی، معلم و نویسنده ایرانی کردتبار بود که برای اثر برجسته‌اش تاریخ مشاهیر کرد شهرت فراگیر یافت.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- «میهن‌دوستی و علاقه به زادگاه، از ابتدایی‌ترین خصلت‌های انسانی است و به سان دلبستگی فرزند به مادر، این عشق و محبت با شیر اندرون شد و با جان به در رود. لذا از زمان‌های دور، اقوام و ملل مختلف برای سرزمین و قوم خود به تدوین تاریخ و تذکره می‌پرادختند؛ مخصوصاً در ممالک اسلامی از همان آغاز تمدن اسلام، در کنار سایر فعالیت‌های دینی، علمی و ادبی، تهیه و تدوین تاریخ رجال و تألیف طبقات نیز رواج یافت و در هر عصری این مهم وجههٔ نظر جمعی از دانشمندان زمان گردید و کتب ارزنده‌ای برای آگاهی نسل‌های آینده به یادگار ماند.»[۱]
اشعار
[ویرایش]- تا کی به خواب غفلت؟[۲]
| تا کی به خواب غفلت تا چند شور و مستی | تا کی به فکر ماندن تا چند خودپرستی | |
| نقدینهٔ جوانی دادی ز کف چه آسان | وینک به جای نیرو جا کرده سخت سستی | |
| بودی به فکر دنیا سرگرم نابکاری | روزی که بُد فراهم نیروی تندرستی | |
| جام جم است این دل اسرار می‌نماید | با سنگ خودپرستی صد حیف کان شکستی | |
| حیف است کز جهالت اندازد ابن آدم | خود را ز اوج عزت بر خاکدان پستی | |
| تأخیر گرچه رفته است تا وقت باز باقی‌است | «شیوا» پی تدارک بایست پیشدستی |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ روحانی، بابا مردوخ. «پیشگفتار». در تاریخ مشاهیر کرد. ج. اول (عرفا، علما، ادبا و شعرا). تهران: انتشارات سروش. ۷. شابک ۹۶۴۳۷۶۰۴۰۵.
- ↑ دیوان بابا مردوخ (شیوا)
