اوریانا فالاچی

«هر چه انسان تر باشیم زخم‌ها عمیق‌تر خواهند بود. هر چه بیشتر دوست بداریم بیشتر غصه خواهیم داشت. بیشتر فراق خواهیم کشید و تنهایی‌هایمان بیشتر خواهد شد. شادی‌ها لحظه‌ای و گذرا هستند. شاید خاطرات بعضی از آنها تا ابد در یاد بماند اما رنجها داستانش فرق می‌کند تا عمق وجود آدم رخنه می‌کند و ما هر روز با آنها زندگی می‌کنیم. انگار که این خاصیت انسان بودن است…» از کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

اوریانا فالاچی ‏(۲۹ ژوئن ۱۹۲۹ – ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶) روزنامه‌نگار، نویسنده و مصاحبه‌گر سیاسی ایتالیایی.

گفتاوردها

• «فقط کسانی که خیلی گریه کرده باشند، خندیدن را بلدند.»
  • به کودکی که هرگز زاده نشد
• «لحظاتی وجود دارد که من همچون تشنه‌ای که خواهان آب خنک است، مرگ را آرزو می‌کنم. حتی یکبار هم آن را آزمایش کردم. با تپانچه پدرم. تازه از جنگ برگشته بودم. تپانچه را به شقیقه‌ام گذاشتم، ماشه را کشیدم. بنگ. اسلحه خالی بود.»
  • پنه لوپه به جنگ می‌رود
• «من از نه سالگی با درد و مرگ دست و پنجه نرم کرده‌ام. در ویتنام، در لبنان، مکزیک، بولیوی یا هر جای دیگر. اما از سال ۱۹۹۲ که زیر تیغ جراحی برای بهبود سرطان سینه قرار گرفته‌ام هر روز می‌میرم.»
• «انسان ممکن است با یک نفر بیست سال زندگی کند و آن شخص برایش یک غریبه باشد، می‌تواند با یک نفر بیست دقیقه وقت بگذراند و تا آخر عمر فراموشش نکند.»

• • اگر خورشید بمیرد

جستارهای وابسته

• نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
• جنس ضعیف