انجیل عهد جدید
(تغییرمسیر از انجیل متی)
انجیل عهد جدید، شامل اناجیل چهارگانه، معروف به انجیل متی، انجیل مرقس، انجیل لوقا و انجیل یوحنا. انجیل عهد جدید علاوه بر این چهار بخش، دارای کتاب اعمال رسولان، رساله‌های پولس نبی و مکاشفه یوحنای رسول است.
(به ترتیب شماره آیات تنظیم شده است)
انجیل عهد جدید
[ویرایش]انجیل متی
[ویرایش]- «والحال تیشه بر ریشه درختی نهاده شده‌است، پس هر درختی که ثمره نیکو نیاورد، بریده و در آتش افکنده شود.»
- ۳، ۱۰
- «شما نمک جهانید! لیکن اگر نمک فاسد گردد، به‌کدام چیز باز نمکین شود؟ دیگر مصرفی ندارد جز آن که بیرون افکنده، پایمال مردم شود.»
- ۵، ۱۳
- «چراغ را نمی‌افروزند تا آن‌را زیر پیمانه نهند، بلکه تا بر چراغ‌دان گزارند؛ آنگاه به‌همهٔ کسانی که در خانه باشند، روشنائی می‌بخشد.»
- ۵، ۱۶
- «بلکه سخن شما بلی بلی و نی نی باشد زیرا که زیاده بر این از شریر است.»
- ۵، ۳۷
- «شنیده‌اید که گفته شده است: «چشمی به چشمی و دندانی به دندانی» لیکن من به‌شما می گویم، با شریر مقاومت مکنید بلکه هرکه به‌رخساره راست تو طپانچه زند، دیگری را نیز به سوی او بگردان.»
- ۵، ۳۸، ۳۹
- «هیچ‌کس دوآقا را خدمت نمی‌تواند کرد، زیرا یا از یکی نفرت دارد و با دیگری محبت، و یا به یکی می‌چسبد و دیگر را حقیر می‌شمارد. محال است که خدا و میمونا را خدمت کنی.»
- ۶، ۲۴
- «پس در اندیشه فردا مباشید زیرا فردا اندیشهٔ خود را خواهد کرد.»
- ۶، ۳۴
- «و چون است که خس را در چشم برادر خود می‌بینی و چوبی را که در چشم خود داری نمی‌یابی ؟ و یا چگونه به برادر خود می‌گویی: اجازت ده تا خس را از چشمت بیرون کنم و اینک چوب در چشم تو است؟ ای ریاکار، اول چوب را از چشم خود بیرون کن، آنگاه نیک خواهی دید تا خس را از پشم برادرت بیرون کنی.»
- ۷، ۳
- «آنچه مقدس است به سگان مدهید و نه مرواریدهای خود را پیش گرازان اندازید، مبادا آن‌ها را پایمال کنند و برگشته، شمارا بدرند.»
- ۷، ۶
- «سؤال کنید که به شما داده خواهد شد؛ بطلبید که خواهید یافت؛ بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد زیرا هرکه سوال کند، یابد و کسی‌که بطلبد، دریافت کند وهرکه بکوبد برای او گشاده خواهد شد.»
- ۷، ۷-۸
- «اما از انبیای کذبه احتراز کنید که به لباس میش‌ها نزد شما می‌آیند ولی در باطن ، گرگان درنده می‌باشند.»
- ۷، ۱۵
- «آنگاه دیوانه کور و گُنگ را نزد او آوردند و او را شفا داد چنانکه آن کور و گنگ گویا و بینا شد. ...لیکن فریسیان شنیده گفتند این شخص دیوها را بیرون نمی‌کند مگر بیاری « بَعلزَبول » رئیس دیوها.»
- ۱۲، ۲۲-۲۴
- «نه آنچه به دهان فرو میرود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.»
- ۱۵، ۱۱
- «پس عیسی از هیکل بیرون شده، برفت. و شاگردانش پیش آمدند تا عمارت‌های هیکل را بدو نشان دهند عیسی ایشان را گفت: "آیا همه این چیزها را نمی‌بینید؟ هرآینه به شما می‌گویم در اینجا سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد که به زیر افکنده نشود.»
- ۲۴، ۱-۲
- «چون پیلاطس دید که ثمری ندارد بلکه آشوب زیاده می‌گردد، آب طلبیده، پیش مردم دست خود را شسته گفت: "من بری هستم از خون این شخص عادل، شما ببینید."»
- ۲۷، ۲۴
انجیل مرقس
[ویرایش]- «و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که « بَعلزبول » دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج می‌کند. پس ایشان را پیش طلبیده، مَثَل‌ها زده، بدیشان گفت: چطور میتواند شیطان، شیطان را بیرون کند؟»
- ۳، ۲۲-۲۳
- «آیا این عمارت‌های عظیمه را می نگری؟ بدان که سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد، مگر به زیر افکنده شود.»
- ۱۳، ۲
انجیل لوقا
[ویرایش]- «زیرا هرکه خود را بزرگ سازد ذلیل گردد و هرکه خویشتن را فرود آورد سرافراز گردد.»
- ۱۴، ۱۱
- «هیچ خادم نمی‌تواند دو آقا را خدمت کند، زیرا یا از یکی نفرت می‌کند و با دیگری محبت.»
- ۱۶، ۱۳
- «زیرا گذشتن شتر از سوراخ سوزن آسان‌تر است از دخول دولتمندی در ملکوت خدا.»
- ۱۸، ۲۵
انجیل یوحنا
[ویرایش]- «پس بدو گفت: "آمین آمین به شما می‌گویم که از کنون آسمان را گشاده و فرشتگان خدا را که بر پسر انسان صعود و نزول می‌کنند خواهید دید"»
- ۱، ۱۵
- «آمین آمین به شما می‌گویم، اگر کسی کلام مرا حفظ کند، مرگ را تا ابد نخواهد دید.»
- ۸، ۵۱
- «و گفت: او را کجا گذارده‌اید؟ به او گفتند: «ای آقا بیا و ببین.» عیسی بگریست.»
- ۱۱، ۳۴-۳۵
رساله‌های پولس نبی
[ویرایش]رسالهٔ پولس رسول به رومیان
[ویرایش]- «زیرا که مزد گناه مرگ است، اما نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح.»
- ۶، ۲۳
رسالهٔ اول پولس رسول به قرنتیان
[ویرایش]- «بلکه خدا جاهلان جهان را برگزید تا حکیمان را رسوا سازد.»
- ۱، ۲۷
- «لیکن اگر به مسیح وعظ می‌شود که از مردگان برخاست، چون است که بعضی از شما می‌گویند که قیامت مردگان نیست؟»
- ۱۵، ۱۲
- «لیکن بالفعل مسیح از مردگان برخاسته و نوبر خوابیدگان شده‌است. زیرا چنانکه به انسان مرگ آمد، به انسان نیز قیامت مردگان شد.»
- ۱۵، ۲۰-۲۱
- «ای مرگ نیش تو کجاست و ای گور ظفر تو کجا؟ نیش مرگ گناه است و قوت گناه، شریعت. لیکن شکر خدا را است که ما را به واسطه خداوند ما عیسی مسیح ظفر می‌دهد.»
- ۱۵، ۵۵-۵۶-۵۷
- «عشق صبور است؛ عشق مهربان است؛ عشق، حسود، لاف زدن، متکبر و خشن نیست. عشق تنها به راه خویش پافشاری نمی‌کند؛ تند مزاج، و یا بی‌میل نیست؛ از گناه لذت نمی‌برد، اما از حقیقت مسرور می‌شود. همه چیز را بر دوش می‌کشد، همه چیز را باور می‌کند، به همه چیز امید می‌بندد، و هر چیزی را تحمل می‌کند.»
- ۱۳، ۷-۴
رسالهٔ دوم پولس رسول به قرنتیان
[ویرایش]- «شخصی را در مسیح می‌شناسم، چهارده سال قبل از این آیا در جسم؟ نمی‌دانم! و آیا بیرون از جسم؟ نمی‌دانم! خدا می‌داند. چنین شخصی که تا آسمان سوم ربوده شد.»
- ۲، ۱۲
- «از چه سبب؟ آیا از این‌که شما را دوست نمی‌دارم؟ خدا می‌داند!»
- ۱۱، ۱۱
رسالهٔ پولس رسول به غلاطیان
[ویرایش]- «خود را فریب مدهید، خدا را استهزا نمی‌توان کرد زیرا که آنچه آدمی بکارد همان را درو خواهد کرد.»
- ۶، ۷
رسالهٔ اول پولس رسول به تیموتاوس
[ویرایش]رساله دوم پولس رسول به تیموتاوس
[ویرایش]- «که به کلام موعظه کنی و در فرصت و غیر فرصت مواظب باشی و تنبیه و توبیخ و نصیحت نمایی با کمال تحمّل و تعلیم.»
- ۴، ۲
رسالهٔ به عبرانیان
[ویرایش]- «به ایمان ابراهیم چون امتحان شد، اسحاق را گذرانید و آن‌که وعده‌ها را پذیرفته بود، پسر یگانه خود را قربانی می‌کرد؛ که به او گفته شده بود که: «نسل تو به اسحاق خوانده خواهد شد.» چون‌که یقین دانست‌که خدا قادر بر برانگیزانیدن از اموات است و همچنین او را در مثلی از اموات نیز بازیافت.»
- ۱۱، ۱۷-۱۹
مکاشفه یوحنای رسول
[ویرایش]- «و چون او را دیدم مثل مرده پیش پاهایش افتادم و دست راست خود را بر من نهاده گفت: «ترسان مباش! من هستم اول و آخر و زنده؛ و مرده شدم و اینک تا ابدالابد زنده هستم و کلیدهای مرگ و عالم اموات نزد من است.»
- ۱، ۱۷-۱۸-۱۹
- «از آن زحماتی که خواهی کشید مترس! اینک ابلیس بعضی از شما را در زندان خواهد انداخت تا تجربه‌کرده شوید و مدت ده روز زحمت خواهید کشید. لکن تا به مرگ امین باش تا تاج حیات را به تو دهم.»
- ۲، ۱۰
- «و چون مهر چهارم را گشود، حیوان چهارم را شنیدم که می‌گوید: «بیا (و ببین)!» و دیدم که اینک اسبی زرد و کسی بر آن سوار شده که اسم او مرگ است و عالم اموات از عقب او می‌آید؛ و به آن دو اختیار بر یک‌ربع زمین داده شد تا به شمشیر و قحط و مرگ و با وحوش زمین بکشند.»
- ۶، ۷-۸
- «و چون فرشته پنجم نواخت، ستاره‌ای را دیدم که بر زمین افتاده بود و کلید چاه هاویه بدو داده شد. و چاه هاویه را گشاد و دودی چون دود تنوری عظیم از چاه بالا آمد و آفتاب و هوا از دود چاه تاریک گشت. و از میان دود ملخ‌ها به زمین برآمدند و به آن‌ها قوتی داده شد و بدیشان گفته شد که ضرر نرسانند نه به گیاه زمین و نه به هیچ سبزی و نه به درختی بلکه به آن مردمانی که مهر خدا را بر پیشانی خود ندارند. و به آن‌ها داده شد که ایشان را نکشند بلکه تا مدت پنج ماه معذب بدارند و اذیت آن‌ها مثل اذیت عقرب بود، وقتی که کسی را نیش زند. و در آن ایام، مردم طلب مرگ خواهند کرد و آن را نخواهند یافت و تمنای مرگ خواهند داشت، اما مرگ از ایشان خواهد گریخت.»
- ۹، ۱-۲-۳-۴-۵-۶
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |