امیرحسین آریان‌پور

از ویکی‌گفتاورد

امیرحسین آریان‌پور (۲۷ فوریه ۱۹۲۵، تهران– ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۱، تهران) لغتنامه‌نویس، نویسنده، مترجم، فیلسوف، جامعه‌شناس و شاعر ایرانی.


گفتاوردها[ویرایش]

  • «هر محصل امروز که الزاماً روشنفکر فرداست و باید به همراه و در میان مردم، جامعه را به پیش برد، اگر از قدرت تفکر منطقی و بیداری اجتماع و شور انقلابی بی‌بهره باشد، از عهدهٔ رسالت بزرگ خود برنخواهد آمد. پیوسته باید کوشید که مروج روش‌­های تفکر علمی و بینش تاریخی بود و به جای طلب مال و مقام و سایر مصالح فردی، ارزش‌های والای اجتماعی را که محورش مردم‌دوستی و طغیان‌طلبی است با زبان و عمل خود ترویج کرد. من روش «هماموزی» را پیشنهاد می‌دهم که در این روش، دانشجویان فرصت می‌یابند تا حد امکان به احراز دید علمی و بینش تاریخی برانگیخته شوند و سپس به مطالعه و مخصوصاً تحقیق فردی کشانیده شوند و معلم و استادش چه در مدرسه و چه در خارج مدرسه، در مطالعه و تحقیق آنها سهیم شود. بدین ترتیب بدون حضور و غیاب کردن و جزوه گرفتن و امتحان کردن و نمره دادن، می‌توان بسیاری از دانشجویان را صرفاً در جریان هم‌پژوهی و هم‌اندیشی و همکاری، به راه علم و خدمت مردمی انداخت. من به برکت این شیوه، از هزاران دانشجو درس گرفته و همواره مهر و صفا دیدم.»
    • به نقل از قاسم صافی[۱]
  • «نه شکوفه‌ای نه برگی نه ثمر نه سایه دارم/متحیرم که دهقان به چه کار کشت ما را.»
  • «سیر ما، سازندهٔ تاریخ ماست/سیر تاریخی کجا از ما جداست//پس اگر با شوق و آگاهی رویم/راه تاریخی خود کوته کنیم»[۲]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. «آریان‌پور را باید کشف می‌کردند آنگونه که بود». مرکز پژوهشی میراث مکتوب. بازبینی‌شده در ۲۷-۰۱-۲۰۱۷. 
  2. «نه شکوفه‌ای، نه برگی». اطلاعات. ۲۸ مرداد ۱۳۹۴. بازبینی‌شده در ۳۰-۰۱-۲۰۱۷.