الیاس حضرتی

از ویکی‌گفتاورد

الیاس حضرتی، فعال سیاسی و مطبوعاتی و نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول روزنامه اعتماد.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «ما باید به دقت به این مطلب به سیاست معروف کیسینجر که دیپلماسی و فشار است توجه داشته باشیم و فکر نکنیم که یک قدم عقب‌نشینی و دست کشیدن از شعارها باعث خواهد شد که دشمنان ما به واقعیت‌هایی برسند و با ما مصالحه کنند و با ما راه بیایند. نه والله، بلکه هر قدم عقب‌نشینی، هر اندازه چراغ سبز نشان دادن، هر اندازه باج دادن، آنها را در فشارهایشان، در سیاستهایشان بیشتر تشویق خواهد کرد که این مطلب برای انقلاب ما امر حیاتی است که مسئله شناخت دشمن، شناساندن دشمن و تنفر از دشمن در برخوردهای ما»[۱]
  • «خیلی از افراد در پوشش مسئله بازسازی… هرچه دق دلی نسبت به انقلاب دارند مطرح می‌کنند… روال بازسازی هم باید در همان راستا و ادامه آرمانها و آرزوهای انقلاب ما باشد… راجع به بزرگداشت حافظ که متأسفانه بعضی‌ها این افکار فراماسونری را از طریق تلویزیون با فکل و کراوات زدن [!] آمده‌اند در پوشش طرح مسائل حافظ مطرح کرده‌اند که ما به مدیریت صدا و سیما تذکر می‌دهیم همت کند عوض اینکه همت خودش را برای اخراج نیروهای حزب‌اللهی و خانواده شهدا بگذارد توجه به این مسائل اساسی داشته باشد که افکار و مسائل فراماسونری را آن فرد شناخته شده می‌آید در پوشش طرح مسائل حافظ مطرح می‌کند»[۲]
  • «امروز هیچ کشور و هیچ‌کسی در دنیا توانایی مهار عربده کشی آمریکا را در منطقه ندارد. تنها انقلاب اسلامی است که هم مسئولیت این کار بر دوشش است و هم توانایی این کار را دارد و ملت‌های اسلامی هم به انتظار انقلاب اسلامی نشسته‌اند… اگر تا دیروز وظیفه اصلی بی‌طرف ماندن در جنگ و همدردی و پشتیبانی از ملت عراق بود… قطعاً امروز تمام توان و برنامه ما باید در جهت بیرون کردن و بیرون انداختن نیروهای لجن [!] آمریکایی از منطقه باید متمرکز شود»[۳]
  • «بسیجیان این درد آشنایان پرتوان بنا به وصیت امامشان و تأکید رهبرشان همچون گذشته با بصیرت و بینشی منبعث از بینش حضرت امام و خط ولایت فقیه و با حساسیت تمام در صحنه های مختلف به انجام آنچه که تکلیف و وظیفه است می پردازند. اگر تقاضایی دارند تقاضای مادی نیست که البته وضع مادی خوبی ندارند، مسکن ندارند، شغل ندارند. بلکه متقاضی اجرای دقیق و حاکمیت پررنگ تفکر و اندیشه بسیجی یعنی همان تفکر حضرت امام یعنی همان تفکر اسلام ناب هستند. اگر تقاضایی دارند تقاضای پست و مقام نیست که البته از خیلی ها لایق تر و تواناتر و پرتجربه تر و موفق تر در انجام مسئولیتها هستند بلکه متقاضی رعایت ارزشهای اسلامی توسط مسئولان و مدیران هستند... اعتراضشان نسبت به وضع نابسامان فرهنگی و اقتصادی و سیاسی جامعه است که روز به روز عروسی های آنچنانی برگزار می شود و در ماشین های آنچنانی مشغول مانور دادن در شهرها هستند. اوضاع بی حجابی روز به روز بدتر و کشنده تر می شود. ظاهرگرایی و تجملات و مصرف گرایی جای توجه به معنویت و قناعت را می گیرد... آنها به اصل محکم ولایت فقیه اعتقاد راسخ دارند و اطاعت بی چون و چرا از اوامر ولی فقیه را جزو لاینفک اسلام ناب می دانند. آنها بر سیاست نه شرقی و نه غربی تأکید دارند و معتقدند آنانی می توانند مجری این سیاست باشند که در صحنه های جهانی مرعوب و منفعل نشوند بلکه از موضع تهاجمی و شور انقلابی برخوردار باشند... بعنوان یک مقلد امام و باقیمانده بر تقلید از حضرتش به تمام عزیزان بسیجی ام توصیه برادرانه دارم که شما هم با مقلد امام بودن و پیرو رهبر بودن خط حضرت امام را پاسداری و تداوم دهید»[۳]
  • «هنوز برای ما به عنوان حاکمیت و نظام، تصویر روشنی از وجود رسانه‌ها، نقش و استراتژی آنها وجود ندارد. هم می‌خواهیم باشند هم می‌خواهیم نباشند. هم می‌خواهیم انتقاد کنند هم می‌خواهیم انتقاد نکنند. هم می‌خواهیم با آنها برخورد کنیم و هم می‌خواهیم برخورد نکنیم و در یک حالت بلاتکلیفی و دوگانه با این موضوع مانده‌ایم»[۴]
  • «من روی این نکته تأکید دارم که توقیف روزنامه باید از فرهنگ و قاموس روزنامه حذف شود. اینکه رئیس‌جمهور می‌گوید توقیف آخرین مرحله باشد، من حتی توقیف را به عنوان آخرین مرحله هم قبول ندارم. برای چه باید اقدام به توقیف، کشتن و اعدام روزنامه کنیم؟ اگر من به عنوان مدیر مسئول روزنامه شایستگی و لیاقتم را از دست دادم من را وسط میدان انقلاب به فلک ببندند و شلاق بزنند، جریمه ۱۰میلیونی کنند و ۱۰ روز به زندان اوین ببرند و در نهایت دادگاه به ارشاد دستور دهد که صاحب‌امتیاز، مدیرمسئول را عوض کن و فرد دیگری را جایگزین کن. اگر من اشتباه کردم چرا باید نگهبان دم در، چاپچی، توزیع‌کننده روزنامه، خبرنگار و مخاطب ما که هر روز با روزنامه زندگی می‌کند تنبیه شود؟»[۵]
  • «ضرورت این امر هم به جهت جایگاه رفیع و ویژه خبرنگاران است که بشود زیر چتر قانون جسارت، شجاعت، نترس‌بودن، کشف حقیقت و نشر حقیقت به خبرنگار ما برگردد و هم اینکه خبرنگار در ذیل سیاست‌های منافع ملی که قاعدتاً خط قرمزش از پنج تا بیشتر نخواهد بود، با تمام آزادی به دنبال کشف حقایق و مفاسد، ریشه‌یابی فساد اقتصادی، اجتماعی و ادرای برود»[۶]
  • «خبرنگار و روزنامه‌نگار قلمش می‌لرزد، زیرا ما جسارت را از روزنامه‌نگار گرفتیم، اگر روزنامه‌نگار جسارت داشته باشد کسی جرئت نمی‌کند تخلف کند، نورافکن را به پستوها و مخفیگاه‌هایی که تخلف می‌کنند و برای فساد برنامه‌ریزی می‌کنند می‌اندازد و این‌قدر قوه قضائیه، نیروی انتظامی و مأمور نیست. زیرا هر مأمور و بازرسی بگذارید باید فرد دیگری را به عنوان بازرس و مأمور برای او قرار دهید و این سلسه‌وار تا بی‌نهایت ادامه دارد»[۷]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ