الف (اسطوره‌شناسی)

از ویکی‌گفتاورد

اِلف (به انگلیسی: Elf) نام موجودی خیالی از افسانه‌های فولکلور ژرمنی است.

گفتاوردها[ویرایش]

  • نشانه‌شناسی: «خدایان از جنس هوا که خاستگاهشان کشورهای شمال اروپاست. آنان شیفتگان رقص شبانه در مرغزارها هستند و ظاهراً آدمیان را دعوت می‌کنند تا به آن‌ها بپیوندند، اما در واقع موجب مرگشان می‌شوند.»
  • «اِلف‌ها روحِ هوا هستند ام از خاک و آب بیرون آمده‌اند؛ فتنه‌گر، هوس‌انگیز، کوچک‌اندام، موّاج، بخارآلود و مهیب‌اند. آن‌ها نماد نیروهای ختونیایی و شبانه‌اند و ترس مرگ را خصوصاً در میان نوجوانان برمی‌انگیزانند.»
  • «آن‌ها آدمیان را در تاریکی تشخیص می‌دهند در حالی که نوبالغانِ کم‌دقت و بی‌حساسیت نسبت به موجودات خیالی و نامرئی، آن‌ها را مطلقاً نمی‌بینند.»
  • «مانند بخاری مسموم، هوس‌های نونهال و اولین رؤیاهای عشق را آلوده می‌کنند.»
  • «آن‌ها روح‌های جوان و تخیل‌های ساده‌انگار را می‌فریبند و جادو می‌کنند.»
  • «برخی از مفسران، رقصِ چرخانِ اِلف‌های را همچون نیرویی متراکم که از کیهان بیرون جوشیده، تفسیر می‌کنند؛ از این تفسیر، قدرتِ آنان در فریفتن و استعدادِ آن‌ها برای عبور دادن از درها معلوم می‌شود؛ درهایی که سه سطح جهان را از هم جدا می‌کند، به خوص درهای میان جهانِ زندگان و جهان مردگان را.»

منابع[ویرایش]

  1. شوالیه، ژان. «آفتابگردان (Elfes/ Elves)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. یکم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۲۳۰. شابک ‎۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.