اسماعیل داورفر

اسماعیل داورفر (مارس ۱۹۳۳ – ۳ مه ۲۰۰۸) (اسفند ۱۳۱۱ – درگذشته ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۷) بازیگر ایرانی بود. زادهٔ تهران، دیپلم‌گرفتهٔ هنرستان هنرپیشگی؛ از سال ۱۹۵۶م/ ۱۳۳۵ش به تئاتر، از ۱۹۷۰م/ ۱۳۴۹ش به سینما و از ۱۹۷۳م/ ۱۳۵۲ش به درآمد و نقش‌های بسیاری آفرید. به سن ۷۵ سالگی در زادگاهش درگذشت و در بهشت زهرا دفن شد.

گفتاوردها

• بیشتر اوقات وقتی به گذشته برمی‌گردم با خاطراتم خوشم. این که ما چه کار می‌کردیم؟ من بیست و چند ساعت در روز کار می‌کردم، تمرینات زیادی داشتم و تمام سال به بازی و تمرین مشغول بودم.
• من کنار رفته‌ام و در حال حاضر بیشتر به خودم، گذشته و کارهایی که کرده‌ام، فکر می‌کنم و زندگی خود را می‌گذرانم تا تمام شود!
• زمانی جوان بودم و از نظر انرژی و استعداد، موقعیت‌های فراوانی داشتم. یادم می‌آید وقتی که دوازده ساله بودم و تصدیق کلاس ششم را گرفته بودم، در پایان جشن دبستان نظامی، نمایشی کمدی از هارون الرشید را اجرا می‌کردم. برای اولیای بچه‌ها، سه روز نمایش اجرا کردم. صحن مدرسهٔ نظامی پر از جمعیت بود و پس از آن من مثل یک هنرپیشهٔ حرفه‌ای پنج یا شش شب برای مردم کوچه و خیابان نمایش بازی کردم. همین امر باعث شد خودم را بشناسم. چون پدرم اصلاً مخالف بازیگری بود. او ارتشی بود و می‌گفت حداقل اگر پزشک نمی‌شوی باید سرهنگ شوی.
• وقتی چیزی در کودکی در کسی نقش می‌بندد، محال است از روحش خارج شود..
• روی شخصیت‌ها همیشه مطالعه می‌کنم و سعی نمی‌کنم شخصیتی را تقلید کنم. این‌که بعضی‌ها می‌گویند من طوری بازی کرده‌ام که خودم را فراموش کرده‌ام، این را قبول ندارم، چون همیشه خود آدم است که آن شخصیت را بازی می‌کند.
  • ۲۵ مه ۲۰۰۳/ ۴ خرداد ۱۳۸۲، مصاحبه با «ایسنا»