احمد حواری

ابوالحسن احمد بن ابی الحواری (۱۶۴ هـ - ۲۳۰ هـ) عالم و صوفی در سدهٔ دوم و سوم ق.

گفتاوردها

از تذکرة الاولیاء ، عطار نیشابوری ، بخش «ذکر احمد حواری»

«هر که عاقل تر بود به خدای عارف تر بود و هرکه به خدای عارف تر بود زود بمنزل رسد.»
«فاضلترین گریستن، گریستن بنده بود در فوت شدن اوقاتی که نه بر وجه بوده باشد.»
«هر که بدنیا نظر کند بنظر ارادت دوستی حق تعالی او را نور فقر و زهد از دل او بیرون برد.»
«دنیا چون مزبله‌ای است و چایگاه جمع آمدن سگان است و کمتر از سگ باشد آنکه بر سر معلوم دنیا نشیند از آنکه سگ از مزبله، چون حاجت خود روا کند سیر شود بازگردد.»
«هر که نفس خویش را نشناسد او در دین خویش در غرور بود.»
«مبتلا نگرداند حق تعالی هیچ بنده‌ای را به چیزی سخت تر از غفلت و سخت دلی.»

«آن شیخ کبیر، آن امام خطیر آن زین زمان، آن رکن جهان، آن ولی قبه تواری قطب وقت، احمد حواری، رحمةالله علیه یگانه وقت بود و در جمله فنون علوم عالم بود و در طریقت بیانی عالی داشت و در حقایق معتبر بود و در روایات و احادیث مقتدا بود و رجوع اهل عهد در واقعیات بدو بود و از اکابر مشایخ شام بود و بهمه زبانها محمود بود.»
- عطار نیشابوری در تذکرة الاولیاء