ابوطیب متنبی
ظاهر
متنبی (۳۰۳ق / ۹۱۵م - ۳۵۴ق / ۹۶۵م) شاعر و ادیب عرب در سدهٔ چهارم قمری.
گفتاوردها
[ویرایش]- «أَحِـنُّ إِلَی الکَـأْسِ التِی شَـرِبَتْ بِهَـا/وأَهْـوَی لِمَثْـوَاهَا التُّـرَابَ وَمَا ضَـمَّا.» [۱]
- ترجمه:«مشتاق کاسهای که با آن نوشید، هستم / عاشق آرامگاه و خاکی که او را دربرگرفته، هستم.»
- دربارهٔ مادر
- «إِذا رَأیتَ نُیُوبَ اللّیثِ بارِزَةً ... فَلا تَظُنَّنَ أَنَّ اللَیثَ یَبْتَسِمُ» [۲]
- ترجمه: «اگر دندانهای شیر را نمایان دیدی/گمان مبر که او لبخند میزند.»
- «ما مردگان خود را به خاک میسپاریم، حال آنکه دیگران روی پیکران آنان گام میبردارند.»
- دیوان متنبی، شرح برقوقی، ج۲، ص۱۱