پرش به محتوا

ابوطیب متنبی

از ویکی‌گفتاورد

متنبی (۳۰۳ق / ۹۱۵م - ۳۵۴ق / ۹۶۵م) شاعر و ادیب عرب در سدهٔ چهارم قمری.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «أَحِـنُّ إِلَی الکَـأْسِ التِی شَـرِبَتْ بِهَـا/وأَهْـوَی لِمَثْـوَاهَا التُّـرَابَ وَمَا ضَـمَّا.» [۱]
    • ترجمه:«مشتاق کاسه‌ای که با آن نوشید، هستم / عاشق آرامگاه و خاکی که او را دربرگرفته، هستم.»
    • دربارهٔ مادر
  • «إِذا رَأیتَ نُیُوبَ اللّیثِ بارِزَةً ... فَلا تَظُنَّنَ أَنَّ اللَیثَ یَبْتَسِمُ» [۲]
    • ترجمه: «اگر دندان‌های شیر را نمایان دیدی/گمان مبر که او لبخند می‌زند.»
  • «ما مردگان خود را به خاک می‌سپاریم، حال آنکه دیگران روی پیکران آنان گام می‌بردارند.»
    • دیوان متنبی، شرح برقوقی، ج۲، ص۱۱

منابع

[ویرایش]