ابوالقاسم حالت
ظاهر
ابوالقاسم حالت با لقب طنزآمیز ابوالعینک (۱۹۱۹، تهران - ۲۵ اکتبر ۱۹۹۲، تهران) شاعر، روزنامهنگار، ترانهسرا، طنزپرداز، متنویرای کهن و مترجم ایرانی بود. [۱]

گفتاوردها
[ویرایش]| ای مادر عزیز که جانم فدای تو | قربان مهربانی و لطف و صفای تو | |
| هرگز نشد محبّت یاران و دوستان | همپای محبّت و مهر و وفای تو | |
| مهرت برون نمیرود از سینهام که هست | این سینه خانه ی تو و این دل سرای تو | |
| آن گوهر یگانه دریای خلقی | کاندر جهان کسی نشناسد بهای تو | |
| مدح تو واجب است ولی کیست آن کسی | کاید برون ز عهده ی مدح و ثنای تو | |
| هر بهرهای که بردهام از حسن تربیت | باشد ز فیض کوشش بیمنتهای تو | |
| ای مادر عزیز که جان دادهای مرا | سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو | |
| گر جان خویش هم ز برایت فدا کنم | کاری بزرگ نیست که باشد سزای تو | |
| تنها همان تویی که چون برخیزی از میان | هرگز کسی دگر ننشیند به جای تو | |
| خشنودی تو مایه ی خوشبختی من است | زیرا بود رضای خدا در رضای تو | |
| گر بود اختیار جهانی به دست من | میریختم تمام جهان را به پای تو[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۰۵۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.