آگنس نمز ناجی
آگنس نمز ناجی (۳ ژانویه ۱۹۲۲، بوداپست – ۲۳ اوت ۱۹۹۱، بوداپست) نویسنده، شاعر، مربی و مترجم مجارستانی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- «در مرغزار، پیراهنی دوان دوان می‌گریزد.
- در طوفانی بهاری
- از بند رخت‌ها گریخت
- و اکنون بر فراز چمنزار سبز به پرواز درآمده است:
- رقص تهی از کالبدِ سربازی مجروح.
- پا به فرار می‌گذارند رخت‌ها.
- زیر آتش رعب‌آور صاعقه
- آخرین یورش ارتش پرچم‌ها
- و ملافه‌ها، آن‌ها سرعت می‌گیرند، زوزه‌ای غریب،
- بادبانی پاره، لته‌ای ژنده
- در بی‌کرانِ مرغزار سبز
- افتان و خیزان
- شکم‌های برآمدهٔ آن‌ها
- گور دسته‌جمعیِ رخت‌ها.
- از خودِ میخکوب شده‌ام کنده می‌شوم
- دوان از پی آن‌ها
- با حضوری اندکی مرئی‌تر
- و دستانی باز
- همچون ذهنِ کرختِ درختی مرده
- که پرندگان گریخته از شاخسارانش را به خود می‌خواند
- اکنون آن‌ها همگی با صورت بر زمین سقوط می‌کنند.
- و همهٔ ارتش شکست‌خورده
- ناگهنا به پا می‌خیزند پرپر-زنان
- همچون نقوشی در ذهن
- یا پروازی در خون غلتیده
- با شلیک گلوله‌ای.
- پشت سر، در مرغزار
- تنها حالتی ملتمسانه
- و سبزِ‌خاموشِ چمن. دریاچه‌ای.
- — طوفان[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ حسن‌زاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۷۱. شابک ۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.