آنوما کانیه
ظاهر
آنوما کانیه (۱۹۲۰–۷ ژوئیه ۲۰۰۴) نویسنده و شاعر فرانسویزبان ساحل عاجی بود که مدتی به سفارت نیز پرداخت.
گفتاوردها
[ویرایش]- «آفریقا!
- همهٔ آنچه به من ارزانی داشتهای
- دریاچهها، جنگلها، مردابهای مهآلود
- همهٔ آنچه به من ارزانی داشتهای،
- ترانهها، رقصها، قصههای شبانه بر گرد آتش
- همهٔ آنچه بر پوست من حک کردهای
- رنگ پوست اجدادم
- نا زدودنی از خونم
- همهٔ آنچه به من ارزانی داشتهای ای آفریقا
- بازستاده است از من شباهتِ گامهایم با گامهای دیگران
- پاهایی خردشده زیر سنگینی زمان،
- و فرسوده در مسیر سرگردانیها و دربهدریها.
- همهٔ آنچه برای من باقی گذاشتهای
- حتی خستگی جداییناپذیر از پاشنهٔ پاهایم را
- با غرور تاب میآورم
- و پیش میتازم
- و نژادم را میستایم
- که همچون نژادهای دیگر است؛ نه والاتر و نه فرومایهتر.
- آفریقا! همهٔ آنچه به من ارزانی داشتهای
- طلای بیابانیات در تابش آفتاب نیمرزو
- جانورانت که انسانها شرور نامیدند،
- معادنت، ذخایر کفارهناپذیر
- دغددغهٔ این جهان متخاصم
- رنج تو به خاطر بهشت گمشدهات،
- همهٔ آنچه به من ارزانی داشتهای آفریقا
- در میان دستان انتقامجویم نگاه خواهم داشت
- تا بیکرانههای زلالِ آفاق دوردست
- باشد تا رسالت الهی تو تحقق یابد.»
- — همهٔ آنچه به من ارزانی داشتهای ای آفریقا[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ حسنزاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۲۱۵. شابک ۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.