آرتور سی. کلارک

آرتور چارلز کلارک (۱۶ دسامبر، ۱۹۱۷، سامرست، انگلستان-۱۹ مارس ۲۰۰۸) مشهور به «آرتور سی. کلارک»، مخترع و نویسندهٔ داستان‌های علمی-تخیلی بود.

دارای منبع

«بهتر است عقل نباشد و شادی باشد، تا عقل باشد و زندگی را به ناخشنودی سپری کنیم؛ هرچند از همه بهتر، حضور پیوستهٔ عقل همراه ناخشنودی ژرف و همیشگی است. به نظرم احتمالاً در آینده تلاش برای دستیابی به عقلِ همراهِ ناخشنودی بهترین چالش زندگی مردمان خواهد شد، مردمانی که البته اگر آینده‌ای داشته باشند.»
- مقدمهٔ اُدیسهٔ ۳۰۰۱
«اکنون در نقطهٔ گذار دو دوران ایستاده‌ایم؛ پشتِ‌سَر، گذشته‌ای است که هیچگاه به آن باز نخواهیم گشت… اختراع موشک، پایانی بود بر دورانی انزوایی یک میلیون ساله… کودکی گونهٔ ما به پایان رسیده و تاریخ، آن‌گونه که می‌شناسیمش، آغاز شده‌است.»
- کاوش فضا (۱۹۵۲)
«باور، یعنی واقعی انگاشتن آنچه که به‌عنوان غیرواقعی شناخته می‌شد.
- ۳۰۰۱: اودیسهٔ نهایی
«پشت هر انسانی که اکنون زنده است، ۳۰ روح ایستاده، و این نسبتی است که بنابر آن تعداد مردگان بر زندگان پیشی می‌گیرد.»
- پیشگفتار ۲۰۰۱: اودیسهٔ فضایی/ ۱۹۶۸
«تمدن و مذهب، یکدیگر را متقابلأ حذف می‌کنند.»
- ۳۰۰۱: اودیسهٔ نهایی
«تنها راه کشف مرزهای ممکن از غیرممکن، کمی پیشروی از ممکن به درون غیرممکن است.»
- دومین قانون کلارک از ساختار آینده
«دایناسورها به این سبب نابود شدند که قادر به تطبیق خود با محیط دگرگون‌شدهٔ خویش نبودند. ما نیز ناپدید می‌شویم اگر به محیط خود که هم‌اکنون مجهز به سفینه‌های فضایی، رایانه و سلاح هسته‌ای است، خو نگیریم.»
- پیش‌گفتار مجموعه‌داستان‌های سر آرتور سی. کلارک/ ۲۰۰۰ میلادی
«شاید نقش ما در این سیاره این نیست که خدا را پرستش کنیم، بلکه این است که بسازیمش.»
- گزارش دربارهٔ سیارهٔ شماره سه و دیگر تأملات (۱۹۷۲) «ذهنِ ماشین»
«هر آموزگاری که بتوان آن را با یک ماشین جایگزین کرد، باید جایگزین شود!»
- آموزگار الکترونیکی (۱۹۸۰)
«هرگاه دانشمندی برجسته، اما سالخورده، بگوید چیزی ممکن است، به احتمال قریب به یقین درست گفته‌است. اما آنگاه که بگوید چیزی غیرممکن است، به احتمال زیاد اشتباه می‌کند.»
- اولین قانون کلارک از ساختار آینده
«هیچ فناوری متکامل و پیشرفته‌ای را نمی‌توان از جادو تمیز داد.»
- سومین قانون کلارک از ساختار آینده
«بهتر است عقل نباشد و شادی باشد، تا عقل باشد و زندگی را به ناخشنودی سپری کنیم؛ هرچند از همه بهتر، حضور پیوستهٔ عقل همراه ناخشنودی ژرف و همیشگی است. به نظرم احتمالاً در آینده تلاش برای دستیابی به عقلِ همراهِ ناخشنودی بهترین چالش زندگی مردمان خواهد شد، مردمانی که البته اگر آینده‌ای داشته باشند.»
- مقدمهٔ اُدیسهٔ ۳۰۰۱
«... و از آن روی که آنها، در تمامی کهکشان، هیچ چیز گرانبهاتر از خرد نیافته بودند، همه جا افشاندن بذر آن را ترغیب می‌کردند. آن‌ها زارعان پهنه آسمان شدند. می‌کاشتند و گاه می‌درویدند؛ و گاه باید علف‌های هرز را بیرحمانه وجین می‌کردند.»
- ۲۰۰۱ - یک اودیسه فضایی
«... و در شب کیهانی برای همیشه خاموش شد. چون در تمام کهکشان چیزی گرانبهاتر از «ذهن» نیافته بودند، به پیدایش آن در هر جایی که دیدند کمک کردند. آن‌ها در مزرع ستارگان مقام کِشتکار را احراز کرده بودند که بذری می‌پاشیدند و گاه ثمری برمی‌داشتند.»
- ۲۰۰۱ - یک اودیسه فضایی
«... لحظه بی زمان گذشت، آونگ نوسان معکوس خود را آغاز کرد، در یک اتاق تهی غوطه‌ور در آتش‌های ستاره‌ای مزدوج با فاصله ۲۰ هزار سال نوری از سیاره زمین، یک طفل چشمان خود را گشود و شروع به گریستن کرد…»
- ۲۰۰۱ - یک اودیسه فضایی

منسوب

«اگر تنها یک چیز از تاریخ اختراعات و اکتشافات آموخته باشیم، آن این است که جسورانه‌ترین پیش‌بینی‌ها در طولانی‌مدت - و گاه حتی در کوتاه‌مدت - به شکل خنده‌داری محافظه‌کارانه به‌نظر می‌رسند.»
«برای آنکه حدود امکانات را کشف کنیم، تنها راهش این است که آنها را پشت‌سر بگذاریم و به قلمرو غیرممکن‌ها وارد شویم.»
«جهان آنقدر بزرگ نیست که ما تصور می‌کنیم… جهان آنقدر بزرگ است که ما نمی‌توانیم تصور کنیم» (نقل قول مستقل)

پیوند به بیرون

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ

آرتور سی. کلارک
دارد.

این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید.