محمدطاهر غنی کشمیری

از ویکی‌گفتاورد

محمدطاهر غنی کشمیری (؟ - ۱۶۶۸م) شاعر فارسی‌سرای هندی در سده هفدهم میلادی/یازدهم هجری بود.

شعر[ویرایش]

  • سعی روزی برنمی‌دارد مرا از جای خویش/ آبرو چون شمع می‌ریزم، ولی در پای خویش.
  • شعر دگران را همه دارند به خاطر/شعری که غنی گفت کسی یاد ندارد.
  • برنداریم ز اشعار کسی مضمونی/طبع نازک‌سخن کس نتواند برداشت.
  • افتادن و برخاستن باده‌پرستان/ در مذهب رندان خرابات، نماز است.
  • بر تواضع‌های دشمن تکیه‌کردن ابلهی است/پای‌بوس سیل از پا افکند دیوار را.
  • در نمازم نیست مقصد غیر جست‌وجوی او/می‌روم افتان و خیزان تا ببینم روی او[۱]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۲۷۵.