تا پای مرگ

از ویکی‌گفتاورد

تا پای مرگ (به انگلیسی: Die Trying) رمانی معمایی نوشتهٔ لی چایلد است که اولین بار در سال ۱۹۹۸ به انتشار رسید.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «او مثل همیشه زود از خانه بیرون زد: شش روز در هفته، پنجاه هفته در سال. صبحانه اش را با احتیاط تمام خورد، صبحانه ای مناسب یک مرد کوتاه گرد که می‌خواست همچنان در دههٔ چهل زندگی اش روی فرم بماند. سپس از کریدورهای فرش شده خانه کنار دریاچه ای مناسب کسی که در هرکدام از آن سیصد روز کاری هزار دلار درمی‌آورد پایین رفت. با شستش دکمه بازکننده در گاراژ را زد و با چرخاندن مچ موتور بی سر و صدای گرانقیمتش را روشن کرد. یک سی دی داخل دستگاه پخش گذاشت، با دنده عقب وارد راه شنی جلوی خانه اش شد، آهسته روی ترمز زد، دنده را عوض کرد، فشار کوچکی به گاز داد، بعد آخرین رانندگی کوتاه زندگی اش را در پیش گرفت. شش و چهل و نه دقیقه صبح روز دوشنبه…»[۱]
  • «نیتن روبین مرد چون شجاعت به خرج داد. نه از آن شجاعت‌های مستمر که آدم با آن در جنگ مدال می‌گیرد، بلکه از آن برآشفتگی‌های لحظه ای ناگهانی که آدم را توی خیابان به کشتن می‌دهد.»
  • «او مدت‌ها پیش دریافته بود که بعضی چیزها ارزش ترسیدن را دارند؛ و بعضی چیزها هم نه. کارهایی که او قبلاً انجام داده و از آن‌ها جان سالم به در برده بود، ترسیدن را توجیه نمی‌کردند. ترسیدن از چیزی که می‌توان از آن جان سالم به در برد، منطقی نبود.»

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. لی چایلد، تا پای مرگ، ترجمهٔ محمد عباس‌آبادی، انتشارات کتابسرای تندیس، ۱۳۹۶.