برده‌داری در ایران
تاریخچه بردگی در ایران در دوره‌های مختلف باستان، قرون وسطی و نوین به صورت پراکنده فهرست‌بندی می‌شود.
گفتاوردها[ویرایش]
- بردگی صرفاً به معنی در تصاحب دیگری قرار داشتن نیست. حتی برخی حیوانات خانگی که در تصاحب صاحبانشان هستند، از شرایط زندگی لوکسی برخوردارند، ولی بردگان هرگز از چنین شرایطی برخوردار نبودند و به همین خاطر بردگی به نوعی با مفهوم بربریت گره خورده‌است.
- اگر قرار باشد از گروه معینی نام ببرم که بیش از سایرین با همان استعمار درونی و بردگی نوین روبه‌رویند، آن گروه، بخش مهمی از مهاجرین افغانستانی‌تبار در ایران هستند که از حوزهٔ کار و مسکن گرفته تا رفتار اجتماعی به زشت‌ترین، بی‌رحمانه‌ترین و غیرانسانی‌ترین شکل ممکن با آن‌ها برخورد می‌شود.
- … اما در رابطه با این‌که چرا وجود برده‌داری در ایران انکار می‌شود، باید گفت که در جوامعی که فرهنگ دموکراتیک در آن وجود ندارند، اصولاً نگاه انتقادی به خود، ساختار حاکم و حتی گذشته نیز بسیار ضعیف است. هم‌چنین در جوامعی که آینده‌نگری و افق پیشروی چندانی پیشِ رو نیست، ایده‌آل‌سازی از گذشته، به هویت‌یابی انسان‌ها یاری می‌رساند…
- بنابراین به جای امید بستن به یک آیندهٔ بهتر، ایده‌آل‌سازی از گذشتهٔ پیشا اسلامی، هم روش تقابل با حکومت شده، و هم به نوعی التیام بخش زخم‌هایی است که بر جان و روان این ملت نشسته‌است؛ مثلاً وقتی راجع به کوروش حرف می‌زنند، معمولاً همه فقط به کتیبهٔ حقوق بشر او اشاره می‌کنند (این که کیفیت و کمیت آن کتیبه چیست و در آن زمان چه معنای تاریخی داشته، بماند)؛ ولی هیچ اشاره‌ای به فتوحات نظامی و گسترش بردگی ناشی از آن و موقعیت بردگان در عصر کوروش نمی‌کنند… چنان به خواری افتادیم که راه حلی پیش روی خودمان نمی‌بینیم و راهی جز رمانتیزه کردن آن گذشته نمی‌یابیم
- مهرداد درویش‌پور، ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۶/ ۳ مرداد ۱۳۹۵؛ مصاحبه با ماهنامهٔ «خطّ صلح»[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «مهرداد درویش‌پور: شرایط زندگی افغانستانی‌ها در ایران، مشمول بردگی مدرن است/ علی کلائی» (مصاحبه). خط صلح، ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۶.
