پرش به محتوا

آلبرت شوایتزر

از ویکی‌گفتاورد
آلبرت شوایتزر

آلبرت شوایتزر (۱۴ ژانویه، ۱۸۷۵ - ۴ سپتامبر ۱۹۶۵)، پزشک، فیلسوف، عالم الهیات و موسیقی‌دان آلمانی. وی در سال ۱۹۵۲ به دریافت جایزهٔ صلح نوبل نایل شد.

دارای منبع

[ویرایش]
  • «در زندگی هرکس، گاه پیش می‌آید که آتش درون به‌خاموشی گراید. این آتش سپس با رویارو شدن با انسانی دیگر، دوباره جان می‌گیرد. همه ما باید از کسانی که شور تازه‌ای را در وجود ما افروخته‌اند سپاسگزار باشیم.»
  • «هیچ مسوولیتی در جهان، بزرگ‌تر از انسان‌بودن نیست.»

پیرامون گیاهخواری و حقوق حیوانات

[ویرایش]
  • «تا زمانی که بشر دایرهٔ محبت خود را به همهٔ موجودات زنده گسترش ندهد، روی صلح و آرامش نخواهد دید.»
  • «انسان اندیشمند می‌بایست مخالف تمام رسم‌های بیرحمانه باشد هر چند که به طور ژرف در سنت ریشه داشته باشند و هاله‌ای از تقدس گردشان را فراگرفته باشد. زمانی که امکان انتخاب داریم، می‌بایست از وارد کردن درد و رنج به زندگی موجود ات دیگر، حتی سطح پایین‌ترین آن‌ها بپرهیزیم. در غیر این صورت، انسانیت خود را فراموش کرده و خطایی به دوش کشیده‌ایم که هیچ چیز آن را توجیه نمی‌کند.»
  • «آه خدای بزرگ، دعای ما را گوش کن... برای حیواناتی که از آنها به سختی کار کشیده می‌شود، با آنها به خشونت برخورد می‌شود؛ برای تمام موجودات منتظر اسیری که بالهای خود را به میله‌ها می‌زنند؛ برای تمام آنهایی که شکار می‌شوند یا از بین می‌روند یا ترک شده‌اند یا ترسانده شده‌اند یا گرسنه هستند؛ برای تمام آنهایی که باید کشته شوند... و برای تمام کسانی که با آنها سر و کار دارند یک قلب دلسوز و دستهای نوازشگر و سخنان محبت آمیز آرزو می‌کنیم. ما را به دوستان واقعی حیوانات تبدیل کن تا در نعمتهای بخشایشگر شریک باشیم.»[۱]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ
آلبرت شوایتزر
موجود است.